Antiepileptics
GENERIC NAME(S): Vigabatrin
اروهای ضد صرع
نام شیمیایی: ویگاباترین
ضد صرع.
این دارو به دنبال مصرف خوراکی (به شکل راسمات) به خوبی جذب می شود، 80-60% دوز خوراکی از طریق ادرار به صورت تغییر نیافته، دفع می شود. نیمه عمر حذفی آن 8-5 ساعت است و باند پلاسمائی پروتئینی چندانی ندارد. هیچ گونه ارتباطی بین سطح پلاسمائی دارو و اثرات بالینی آن وجود ندارد. این دارو وارد شیر مادر می شود.
شایعترین آنها خواب آلودگی و خستگی و در کودکان تهییج و آژیتاسیون است. سایر عوارض شامل گیجی، عصبی بودن، تحریک پذیری، سردرد، نیستاگموس، آتاکسی، پارستزی، لرزش و اختلال تمرکز، کونفوزیون و اختلال حافظه، افزایش وزن، اختلالات گوارشی، ادم، آلوپسی، آنژیوادم، کهیر و راشهای پوستی، نقائص میدان بینایی برگشت ناپذیر در یک سوم موارد، دید مبهم دوبینی و نیستاگموس، اختلالات شبکیه و نوریت اپتیک.
اختلالات روانی مثل آشفتگی، تهاجم، افسردگی و واکنشهای پارانوئیدی، سایکوز،مانیا، احتمال تشدید صرع میوکلونیک یا ابسنس.
1- در بیماران دریافت کننده این دارو، ارزیابی عملکرد میدان بینائی در شروع درمان وسپس هر 6 ماه یکبار لازم است.
2- این دارو دربیماران با سابقه وجود نقائص میدان بینائی از قبل موجود نبایستی استفاده گردد.
3- مصرف این دارو در بیماران با سابقه سایکوز، افسردگی و مشکلات رفتاری بایستی با احتیاط باشد.
4- در بیماران مسن و دارای اختلال عملکرد کلیوی بایستی دوز آن را کاهش
تداخلات پیچیده ای بین این دارو و سایر داروهای ضد صرع وجود دارد که بسیار متنوع و غیر قابل پیش بینی است و لذا در درمان ترکیبی این دارو با سایر داروهای ضد صرع مونتیورینگ سطح پلاسمائی توصیه می شود.