اوره باعث هیدراسیون می شود و عمدتاً به صورت موضعی در درمان ichthyosis و اختلالات هاپیرکراتوتیک پوستی استفاده می گردد. در مصرف داخل وریدی دارای خصوصیات دیورتیک اسمزی مشابه با مانیتول می باشد و در درمان افزایش حاد فشار داخل مغزی کاربرد دارد مواردی که ناشی از ادم مغزی می باشد و هم چنین برای کاهش فشار داخل چشمی در گلوکوم حاد کاربرد دارد. در ختم حاملگی به صورت داخل آمینوتیکی از آن استفاده می شود. در مصرف موضعی، این دارو دارای خواص هیدراته کننده و کراتولیتیک می باشد. در درمان ichthyosis و دیگر اختلالات پوست خشک به صورت کرم یا لوسیون های 5 تا 25 % کاربرد دارد. در موارد از بین رفتن ناخن ها فرآورده 40 % آن هم مصرف می شوند. جهت کاهش فشار زیاد شده داخل مغزی یا داخل چشمی از اوره به صورت داخل وریدی و انفوزیون محلول 30 % در گلوکز 5 تا 10 % و با سرعت حداکثر 4 میلی لیتر در دقیقه و با دوز 5/0 تا 5/1 گرم /کیلوگرم تا حداکثر 120 گرم در روز استفاده می شود. در مورد کودکان زیر 2 سال دوز 100 میلی گرم/کیلوگرم توصیه می شود. افزایش بازگشتی در فشار داخل مغزی یا داخل چشمی می تواند بعد از 12 ساعت رخ دهد. محلولهای 40 تا 50 % این دارو به طریق داخل آمینوتیکی برای ختم حاملگی داده می شوند. از اوره نشان دار با کربن 13 در تشخیص درزیوۀ عفونت هلیکوباکتر پیلوری استفاده می شود. این تست عبارتست از جمع کردن نمونه نفس قبل و بعد از تجویز خوراکی یک دوز منفرد اوره نشان دار با کربن 13. هلیکوباکتر پیلوری اوره آز تولید می کند که اوره را به دی اکسید کربن و آمونیوم تجزیه می کند و بنابراین وجود مقادیر زیاد CO2 نشان دار با C13 در نمونه تنفسی و مقایسه آن با مقادیر پایه بیانگر عفونت می باشد. دوزهای تجویزی اوره نشان دار با کربن 13 عبارتند از: 50، 75 یا 100 میلی گرم که بستگی به کیت آزمایشگاهی دارد. در این تست هم چنین می توان از اوره نشاندار با کربن 14 رادیونوکلئونید استفاده نمود.

اوره به سرعت از مسیر گوارشی جذب می شود اما باعث ناراحتی های گوارشی می گردد. در مایع خارج سلولی از جمله لنف، صفرا، مایع مغزی نخاعی و خون توزیع می شود. از جفت عبور می کند و در چشم نفوذ می نماید و به صورت تغییر نکرده از طریق ادرار دفع می شود.