Gastrointestinal Drugs
Ranitidine
COMMON BRANDS NAME(S):
GENERIC NAME(S): Ranitidine
اروهای گوارشی
رانیتیدین
نام‌های تجاری:
نام شیمیایی: رانیتیدین - رانیتیدین هیدروکلرید
اطلاعات و مصرف دارو
رانیتیدین در درمان کوتاه مدت زخمهای فعال دوازدهه یا زخم های فعال و خوش خیم معده، (در مقادیر کم برای پیشگیری از عود زخم دوازدهه مصرف می شود)، حالات مرضی ترشح بیش از حد اسید معده مانند سندروم زولینگر- الیسون، برگشت محتویات معده به مری و سایر مواردی که کاهش اسید معده برای آن مفید است مانند جراحی در دستگاه گوارش، مورد استفاده قرار می گیرد.
این دارو در رقابت با هیستامین در سطح گیرنده های H2 در سلول های جداره ای ترشح اسید معده توسط غذا، پنتاگاسترین و سایر محرک های ترشح اسید معده را مهار می کند.
رانیتیدین به سرعت از مجرای گوارش جذب می گردد و در اولین عبور کبدی متابولیزه میگردد. اوج غلظت سرمی آن در حدود 3-2 ساعت پس از مصرف می باشد. طول اثر دارو برای کاهش ترشح اسید 4 ساعت و در هنگام شب حدود 12 ساعت می باشد. این دارو از راه کلیه دفع می گردد.
عوارض جانبی احتمالی
عوارض این دارو بیشتر شامل اسهال یا یبوست، سرگیجه یا سردرد و نفخ شکم است.
هشدارها و تذکرات
1. بیمارانی که به سایمتیدین عدم تحمل نشان می دهند، ممکن است این دارو را نیز تحمل نکنند.
2. در سیروز کبدی و ناراحتی های کلیوی متوسط تا شدید خطر بروز عوارض جانبی به خصوص عوارض عصبی دارو وجود دارد.
3. مصرف این دارو بیش از 12 هفته مداوم توصیه نمی شود.
تداخلات
جذب این دارو در حضور آنتی اسید ها کاهش می یابد.
با وجود آنکه رانیتیدین در مقایسه با سایمتیدین یک مهار کننده ضعیف کننده تر آنزیم های کبدی است، با این وجود در مصرف همزمان سایر داروها با این دارو باید احتیاط کرد.