Cough Suppressants Expectorants Mucolytics and Nasal Decongestants
GENERIC NAME(S): Pseudoephedrine
اروهای مهار کننده سرفه،خلط آورها،نرم کننده های مخاط و ضد احتقان بینی
نام شیمیایی: پزودوافدرین - سودوافدرین - پسودوافدین
پسودوافدرین یک ترکیب ضد احتقان است که در درمان احتقان بینی یا سینوس ها، مجرای شیپور استاش، التهاب حاد شیپور استاش، التهاب سروزی گوش میانی رینیت وازوموتورو اختلال عملکرد گوش میانی به دلیل تغییرات فشار جو، استفاده می شود.
پسودوافدرین با تاثیر بر گیرنده های آلفا آدرنرژیک در مخاط دستگاه تنفسی، موجب تنگ شدن عروق و کاهش تورم مخاط بینی می گردد و در حقیقت مجاری تنفسی بینی بازتر می شود. دارو می تواند موجب افزایش تخلیه ترشحات سینوسها و باز شدن شیپور استاش مسدود شده، گردد.
پسودوافدرین بطور ناقص در کبد متابولیزه شده و شروع اثر آن پس از 30-15 دقیقه می باشد. که طی 60-30 دقیقه به حداکثر می رسد. طول اثر دارو حدود 4-3 ساعت می باشد. دفع دارو از طریق کلیه صورت گرفته و در حدود 75-55 درصد مقدار مصرفی به صورت تغییر نیافته دفع می شود. سرعت دفع در ادراراسیدی افزایش می یابد.
تشنج، ایجاد توهم، ضربان نامنظم قلب، بروز اشکال در به خواب رفتن از عوارض جانبی دارو هستند.
1. در مواردی چون بیماری های قلبی- عروقی از جمله بیماری های ایسکمیک قلبی یا بیماریهای حاد شریان کرونر، زیادی فشار خون دیابت، گلوکوم، پرکاری تیروئید و بزرگ شدن پروستات ، باید با احتیاط فراوان تجویز شود.
2. از آنجا که اغلب سالمندان به بزرگی پروستات مبتلا هستند، لذا مقدار مصرف دارو در این افراد بایستی تنظیم گردد.
3. پسودوافدرین را نباید همزمان با ترکیبات مهارکننده مونوامین اکسیداز (MAO) تجویز نمود و در صورت نیاز، حداقل دو هفته پس از قطع این ترکیبات باید تجویز گردد.
مصرف همزمان ترکیبات مسدد گیرنده بتاآدرنرژیک با پسودوافدرین موجب مهار اثرات درمانی دو گروه دارویی می گردد. انسداد گیرنده بتا ممکن است موجب افزایش فعالیت ناخواسته گیرنده آلفا و در نتیجه خطر بروز زیادی فشار خون، برادیکاردی بیش از حد و احتمالاً وقفه قلبی گردد. مهار کننده های آنزیم مونوآمینواکسیداز(MAO) نیز چنانچه توام با پسودوافدرین تجویز شوند موجب تقویت و تشدید آثار تحریک قلبی و اثر تنگ کنند عروقی پسودوافدرین می گردد. در نتیجه احتمال بروز سردرد، آریتمی قلبی، استفراغ و زیادی فشار خون حاد یا ناگهانی وجود دارد.