Sex Hormones
Progesterone
COMMON BRANDS NAME(S):
GENERIC NAME(S): Progesterone
ورمون های جنسی
پروژسترون
نام‌های تجاری:
نام شیمیایی: پروژسترون
اطلاعات و مصرف دارو
پروژسترون برای درمان آمنوره یا فقدان قاعدگی و خونریزیهای غیر طبیعی رحم که به علت عدم تعادل هورمونی ایجاد شده باشند و نیز در عدم وجود اختلال ارگانیک مثل فیبروئید زیر مخاطی و یا سرطان رحم و نیز به عنوان کنتراسپتیو در اشکال مختلف به کار می رود. دیگر موارد مصرف پروژسترون شامل کنترل منوراژی، افزایش ظرفیت تنفسی در بیماران دچار سندرومPickwickian، زایمان زودرس، آندومتریوز، سندروم پیش از قاعدگی و در زنان فاقد تخمدان برای آماده کردن رحم جهت پذیرش تخمک بارور شده در خارج از بدن می باشد.
این دارو با اتصال به گیرنده های خود در نزدیکی هسته سلول، موجب افزایش ساخت پروتئین می گردد. پروژسترون با مهار آزاد شدن گنادوتروپین های هیپوفیزی از بلوغ فولیکول و تخمک گذاری جلوگیری و با ایجاد تغییرات ترشحی در آندومتر موجب جلوگیری از بارداری می شود.
محلول روغنی پروژسترون بعد از تزریق به سرعت جذب می شود ولی سرعت جذب آن برای اثر مطلوب کافی نیست. دارو عمدتاً در کبد غیر فعال شده و از ادرار دفع می شود. پروژسترون دارای نیمه عمر حدود 5 دقیقه می باشد.
عوارض جانبی احتمالی
خونریزی های نامنظم، لکه بینی، تغییر در جریان خون قاعدگی، فقدان قاعدگی، خیز، تغییرات وزن، تغییر ترشحات دهانه رحم، یرقان ناشی از توقف صفرا، بثورات جلدی، کلوآسما و افسردگی از عوارض جانبی دارو هستند.
هشدارها و تذکرات
1. در صورت کاهش شدید بینائی، بیرون آمدگی چشم، دوبینی، میگرن، بروز اختلالات ترومبوتیک مثل ترومبوفلبیت، اختلالات مغزی عروقی، آمبولی ریوی و ترومبوز شبکیه چشم باید تجویز پروژسترون تزریقی قطع شود.
2. احتمال بروز آبستنی نابجا با کاشت داخل رحمی پروژسترون بیشتر از سایر روشهای جلوگیری از بارداری است. این احتمال بویژه در جراحی لگن، آندومتریت و آندومتریوز افزایش می یابد.
3. قبل از تزریق پروژسترون بایستی آزمایشات فیزیکی پستان و معاینه وضعیت لگن انجام شود.
4. در صورت وجود بیماری هایی مثل صرع، میگرن، آسم، اختلال قلبی و کلیوی و نیز سابقه افسردگی روانی و دیابت، با احتیاط تجویز شود.
5. در صورت نیاز به تجویز استروژن، بهتر است تجویز پروژسترون را در دو هفته بعد از استروژن آغاز نمود. چنانچه طی تجویز پروژسترون خونریزی قاعدگی آغاز شود، بایستی تزریق پروژسترون قطع گردد.
تداخلات
مصرف همزمان پروژستین ها با بروموکریپتین موجب ترشح بیش از حد و خودبه خودی شیر می گردد. ترکیبات القاء کننده آنزیم های کبدی مثل کاربامازپین و فنی توئین موجب کاهش کارآیی پروژستین ها می شوند.