Electrolytes
Phosphate
COMMON BRANDS NAME(S):
GENERIC NAME(S): Phosphate
لکترولیت ها
فسفات
نام‌های تجاری:
نام شیمیایی: فسفات
اطلاعات و مصرف دارو
فسفات برای جبران کمبود فسفر خون مصرف می شود. اسیدی شدن ادرار ناشی از این دارو، اثر داروهایی را که برای بروز اثر ضد باکتری خود به محیط اسیدی نیاز دارند (مانند متنامین)، افزایش می دهد. این دارو غلظت کلسیم ادرار را کم می کند و مانع رسوب کلسیم در مجاری ادرار می شود.
در توبول دیستال کلیوی، هیدروژن ترشح شده در سلول توبول از طریق تعویض با سدیم، نمکهای فسفات دی بازیک را به مونوبازیک تبدیل می کند. بنابراین، مقدار زیادی از اسید ترشح می شود، بدون آنکه pH ادرار را بمقداری پایین آورد که انتقال هیدروژن را بوسیله شیب زیاد غلظت بین سلول توبول و مایع لومینال مهار کند. این دارو با اسیدی کردن ادرار، حلالیت کلسیم را افزایش می دهد.
فسفات از مجرای گوارش جذب می شود. اما مقادیر زیاد کلسیم یا آلومینیوم ممکن است باعث ایجاد فسفات نامحلول و در نتیجه کاهش جذب آن شود. فسفات به مقدار 90 درصد از کلیه و 10 درصد از مدفوع دفع می شود.
عوارض جانبی احتمالی
احتباس مایع، زیادی پتاسیم خون، زیادی سدیم خون، زیادی فسفات یا کلسیم خون با مصرف این دارو گزارش شده است.
هشدارها و تذکرات
این دارو در موارد زیر باید با احتیاط مصرف شود.
مواردی که ممکن است با غلظت های زیاد فسفات همراه باشند(مانند کم کاری پاراتیروئید و بیماری مزمن کلیه و رابدومیولیز)، حالاتی که ممکن است با غلظت های کم کلسیم همراه باشند (مانند کم کاری پاراتیروئید، نرمی استخوان، التهاب حاد لوزالمعده، بیماری مزمن کلیه، رابدومیولیز، راشی تیسم) و حالاتی که ممکن است با غلظت های زیاد پتاسیم همراه باشند(مانند بی کفایتی شدید غده فوق کلیه، دهیدراسیون شدید، التهاب لوزالمعده، تمرینات فیزیکی، بی کفایتی کلیه، رابدومیولیز، آسیب وسیع بافت) و زیادی سدیم خون.
تداخلات
مصرف همزمان داروهای کلسیم با فسفات ها ممکن است خطر رسوب کلسیم در بافت نرم را افزایش دهد. مصرف همزمان داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی، کاپتوپریل، سیکلوسپورین، مدرهای نگهدارنده پتاسیم، انالاپریل ، هپارین و سایر داروهای حاوی پتاسیم با فسفات پتاسیم ممکن است سبب افزایش پتاسیم خون شود. مصرف همزمان این دارو با سایر فراورده های حاوی فسفات خون به ویژه در بیماران مبتلا به بیماری کلیوی را افزایش دهد.