Chelators Antidots and Antagonists
GENERIC NAME(S): Naltrexone
نتی دوت ها،شلات کننده ها و آنتاگونیست ها
نام شیمیایی: نالتروکسان - نالتروگزان - نالتروکسون - نالتروگزون
این دارو به عنوان عامل کمکی برای درمان معتادانی به کار میرود که تریاک اعتیاد کردهاند. همچنین به عنوان عامل کمکی در درمان اعتیاد به الکل مصرف میشود.
نالترکسون با اتصال به گیرندههای اوپیوئیدی و مهار رقابتی اثرات داروهای اوپیوئیدی و اوپیوئیدیهای آندوژن، به میزان قابل ملاحظهای وابستگی فیزیکی و اثر سرخوشی ناشی از اوپیوئیدها را از بین میبرد وبنابراین تمایل بیمار برای مصرف اوپیوئیدها را کاهش میدهد. این دارو در افراد معتاد به اوپیوئیدها باعث بروز سندرم قطع میشود. مکانیسم اثر این دارو در کاهش تمایل به مصرف الکل هنوز مشخص نیست.
جذب این دارو سریع و تقریباً کامل است. متابولیسم دارو کبدی (98%) ، دفع آن عمدتاً کلیوی و نیمه عمر آن معادل 4 ساعت است.
درد در ناحیه شکم، اضطراب، عصبانیت، بیقراری، اختلال در خواب. سردرد، درد مفاصل و عضلات، تهوع و استفراغ، خستگی غیر معمول از عوارض جانبی شایع این دارو هستند.
انجام آزمونهای فعالیت کبدی قبل از شروع و در طی درمان به صورت دورهای الزامی است و در صورت مشاهده اختلال قابل ملاحظه ،مصرف دارو را باید قطع کرد.
به دلیل بروز سندرم قطع، این دارو را نباید همراه با ترکیبات اوپیوئیدی مصرف کرد. همچنین مصرف همزمان این دارو با تیوریدازین موجب بیحالی و خواب آلودگی میگردد.