متوکلوپرامید در درمان تهوع و استفراغ ناشی از جراحی یا شیمی درمانی، برگشت محتویات معده به مری، آهسته بودن تخلیه معده، جلوگیری از پنومونی ناشی از آسپیراسیون، سردرد عروقی، سکسکه مقاوم و فلج معده دیابتیک مصرف می شود.

متوکلوپرآمید احتمالاً شل شدن عضلات صاف معدی ناشی از دوپامین را مهار می کند و بنابراین باعث تقویت اثرات کولینرژیک می شود. اثرات ضدتهوع دارو ناشی از افزایش آستانه فعالیت گیرنده های شیمیایی (CTZ) می باشد.

جذب متوکلوپرامید از دستگاه گوارش سریع است. متابولیسم آن کبدی و نیمه عمر دارو 6-4 ساعت است. زمان شروع اثر دارو از راه خوراکی 60-30 دقیقه، تزریق عضلانی 15-10 دقیقه و تزریق وریدی 3-1 دقیقه است. طول اثر دارو 2-1 ساعت است و دفع آن عمدتاً کلیوی است.