Dermatological Drugs and Sunscreens
GENERIC NAME(S): Methoxsalen
اروهای پوستی و ضد آفتاب ها
نام شیمیایی: متوکسالن - متوگزالن
متوکسالن همراه با اشعه ماوارء بنفش (PUVA)A برای درمان ویتیلیگو (تحریک رنگدانهسازی)، افزایش مقاومت پوست به نور آفتاب، طاسی موضعی، التهابات پوستی، اگزما و همچنین درمان پسوریازیس و تظاهرات جلدی mycosis fungoides (لنفوم جلدی سلولهای T- ) که به سایر درمانها پاسخ نمیدهد به کار میرود.
متوکسالن یک مشتق پسورالن است و همان طور که از ساخت DNA ، تقسیم سلولی و ساخت و تخریب سلولهای اپیدرم ممانعت میکند، ممکن است باعث افزایش فعالیت تیروزیناز در سلولهای سازنده ملانین شود. رنگدانهسازی موفقیتآمیز نیازمند حضور ملانوسیتهای فعال است.
جذب متوکسالن از دستگاه گوارش خیلی متغیر است وپاسخ ضعیف برخی به درمان با این دارو ممکن است ناشی از جذب ناقص آن باشد، متوکسالن توسط اشعه ماوراء بنفش A با طول موج بلند (UVA) در محدوده طول موج 400-320 نانومتر(حداکثر اثر در 365 نانومتر) فعال شده است و در کبد متابولیزه میشود. نیمه عمر متوکسالن در فرمولاسیون کپسولهای ژلاتینی سخت 1/1 ساعت است و زمان لازم برای شروع اثر آن در درمان ویتیلگو حداکثر تا شش ماه، در درمان پسوریازیس تا 30 بار مصرف دارو(10 هفته یا بیشتر) برای حساسیت پوست به نور آفتاب تا یک ساعت و برای برنزه کردن پوست چند روز میباشد. 90-80 درصد این دارو طی هشت ساعت و 95 درصد آن طی 24 ساعت به صورت متابولیت از طریق کلیهها 10-4 درصد آن از راه مدفوع دفع میشود. پیوند پرتئین دارو زیاد میباشد.
بروز آب مراورید با مصرف دارو گزارش شده است، اما چنانچه به هنگام قرار گرفتن در معرض نور آفتاب یا اشعه ماوراء بنفش تا مدت 24 ساعت بعد از مصرف دارو از عینکهای آفتابی جاذب UVA استفاده شود، خطر بروز این بیماری خیلی کاهش مییابد. علائم مصرف بیش از حد دارو یابیش از حد قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش شامل تاول زدن یا پوستهریزی پوست، قرمزی و زخم شدن پوست وورم به ویژه در پا یا قسمت تحتانی ساق پا میباشد. عوارض شایعی مانندخارش پوست و تهوع نیز گزارش شده است.
پیری زودرس پوست ممکن است متعاقب درمان طولانی مدت با PUVB بروز نماید . این اثر دائمی است و مشابه قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید است. هپاتیت سمی نزد بیماران تحت درمان بامتوکسالن گزارش شده است، لیکن ارتباط آن با مصرف دارو روشن نمیباشد.
1- در صورت وجود زالی، هیدرآ، کاهش رنگدانهسازی پوست با منشأ عفونی، لوپوس اریتماتوز حاد، پورفیری یا خشکی پوست، پیگمانتوز، آب مراورید، سابقه ابتلای به سرطان پوست، مصرف آرسنیک، یا درمان با داروهای سیتوتوکسیک، قطران زغال سنگ، اشعه ایکس و UVB باید با احتیاط مصرف شود.
2- مصرف متکوسالن و UVA در انسان باعث افزایش خطر بروز سرطان سلولهای سنگفرشی پوست شده است.این خطر در بیماران دارای عوامل مساعدکننده از قبیل داشتن پوست نازک یا حساسیت مفرط، نور آفتاب، سابقه ابتلای به سرطان پوست، قرار گرفتن در معرض نور یونیزه کننده، قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور آفتاب یا سابقه درمان با قطران زغالسنگ و UVB به مدت طولانی و آرسنیک یا تماس موضعی با گاز خردل بیشتر می باشد.
3- منافع مصرف دارو در برابر مخاطرات آن موارد بیماریهای زالی، هیدره آ یا لکودرما با منشأ عفونی، لوپوس اریتماتوز حاد و پورفیریایی که با افزایش حساسیت به نور همراه میباشد، باید سنجیده شود.
مصرف همزمان سیستمیک یا موضعی متوکسالن باسایر داروهای حساسکننده به نور مانند قطران زغالسنگ یا مشتقات آن، مدرهای تیازیدی، گریزئوفولوین، اسیدنالیدیکسیک، فنوتیازینها، سولفونامیدها و تتراسایکلینها میتواند باعث حساسیت بیشتر به نور شود. مصرف همزمان فنوتیازینها با متوکسالن به صورت سیستمیک ممکن است باعث تشدید آسیب فتوشیمیایی به مشیمیه، شبکیه و عدسی شود. مصرف همزمان متوکسالن با مواد غذایی حاوی فوروکومارین ماند لیمو، انجیر، جعفری، هویج فرنگی، خردل، هویج و کرفس به دلیل خطر بروز مسمومیت اضافی ناشی از نور توصیه نمیشود.