Hypothalamic and Pituitary Hormones
GENERIC NAME(S): Menotropins
ورمون های هیپوتالاموس و هیپوفیز
نام شیمیایی: هاش ام جی - اچ ام جی - هیومن منوپوزال - گنادوتروفین - گونادوتروفین - منوتروفین - منوتروپین
منوتروپین ها همراه با HCG به منظور تحریک تخمک گذاری و باروری در آن دسته از بیماران مبتلا به اختلال عملکرد تخمدانی که دچار نارسائی اولیه تخمدان نباشند، استفاده می شود. بطور کلی منوتروپین ها در بیماران مبتلا به کم کاری غدد جنسی ناشی از هیپوتالاموس که به کلومیفن پاسخ نداده اند، داروی انتخابی برای القاء تخمک گذاری می باشند. مصرف همزمان منوتروپین و HCG به منظور تحریک و تسریع تکامل سلول های تخمک در تکنیک های باروری خارج از بدن(IVF) بکار برده می شود. این ترکیب دارویی همچنین به منظور تحریک اسپرماتوژنز در مردان مبتلا به کمکاری بیضه ها ناشی از کمبود گنادوتروپین اولیه یا ثانویه، استفاده می شود.
منوتروپین ها حاوی LHو FSH می باشند. ترکیب این دو هورمون موجب تحریک رشد فولیکول و بلوغ آن می گردد. تجویز منوتروپین ها، به دنبال تجویز HCG و افزایش غلظت تستوسترون، موجب القاء اسپرماتوژنر می گردد.
این دارو از طریق کلیه دفع می گردد.
از عوارض شایع مصرف دارو در خانم ها می توان به بزرگ شدن تخمدان ها یا کیست تخمدانی خفیف تا متوسط، درد، تورم و تحریک در ناحیه تزریق، بروز بثورات جلدی در سطح بدن یا درمان محل تزریق و نیز چند قلوزائی اشاره نمود.
1. استفاده از منوتروپین ها برای القاء تخمک گذاری در زنان نابارور، همراه با شیوع زیاد بارداری چند قلو یا چند قلوزایی می باشد. این امر می تواند خطر تولد نوزادان نارس و سایر مشکلات همراه با حاملگی چند قلو را افزایش دهد.
2. رژیم دارویی بسته به پاسخ هر بیمار متغیر بوده و چنانچه تخمدانها بطور غیر طبیعی بزرگ شده یا غلظت استرادیول سرم در روز آخر درمان با منوتروپین ها، بیش از حد افزایش یافته باشد، نباید HCG را تجویز نمود.