Cardiovascular Drugs
GENERIC NAME(S): Lidocaine(Systemic)
اروهای قلبی عروقی
نام شیمیایی: لیدوکائین سیستمیک
این دارو درمان آریتمی بطنی، به ویژه پس از سکته قلبی، مصرف میشود.
لیدوکائین با اثر مستقیم بر بافت، به خصوص شبکه پورکنژ (بدون دخالت سیستم اعصاب خودکار)،سبب کاهش دپولاریزاسیون، خودکاری و تحریکپذیری بطن طی مرحله دیاستولیک میشود.
پس از تزریق عضانی، تقریباً به طور کامل جذب میشود. لیدوکائین به سرعت در بدن توزیع مییابد. 90 درصد دارو در کبد متابولیزه میشود. نیمهعمر دارو 2-1 ساعت و وابسته به مقدار مصرف است. اثر دارو بعد از تزریق عضلانی پس از 15-5 دقیقه و از راه وریدی بلافاصله شروع میشود. زمان لازم برای رسیدن به غلظت یکنواخت پلاسمایی در انفوزیون مداوم وریدی 4-3 ساعت است. این زمان در بیمارانی که دچار سکته قلبی شدهاند، حدود 10-8 ساعت است. طول اثر دارو از راه وریدی 20-10 دقیقه و از راه عضلانی 90-60 دقیقه است. دفع لیدوکائین کلیوی است.
سرگیجه، پارستزی یا خوابآلودگی ( به ویژه در صورت تزریق سریع دارو) با مصرف این دارو گزارش شده است. همچنین اغتشاش فکر، ضعف تنفسی و تشنجات، کاهش فشار خون و برادی کاردی و حساسیت مفرط نیز مشاهده شده است.
1- این دارو درموارد زیر باید با احتیاط فراوان مصرف شود: نارسایی احتقانی قلب، کاهش جریان خون کبد، شوک و کاهش حجم خون، انسداد ناقص قلب، برادی کاردی سینوسی و سندرم W-PW
2- کاهش مقدار مصرف دارو در بیماران مبتلا به نارسایی احتقانی قلب، عیب کار کبد و پس از جراحی قلب ضروری است.
3- بررسی نوار قلبی بیمار در طول مصرف دارو به منظور کمک به تنظیم مقدار مصرف دارو و تعیین مسمومیت با آن ضروری است.
مصرف همزمان داروهای ضد تشنج هیدانتوئینی با لیدوکائین ممکن است باعث بروز اثر اضافی مضعف قلبی شود. داروهای ضدتشنج هیدانتوئینی ممکن است متابولیسم کبدی لیدوکائیدن را تسریع نمایند.