General Anaesthetics
Isoflurane
COMMON BRANDS NAME(S):
GENERIC NAME(S): Isoflurane
یهوش کننده های عمومی
ایزوفلوران
نام‌های تجاری:
نام شیمیایی: ایزوفلوران
اطلاعات و مصرف دارو
ایزوفلوران به عنوان بیهوش کننده برای القاء و ادامه بیهوشی مصرف می‌شود.
حداقل غلظت آلوئولی (MAC )ایزوفلوران هنگام مصرف با اکسیژن 15/1% و هنگام مصرف یا نیتروزاکساید هفتاد درصد 5/0% است. ضریب توزیع خون به گاز آن 43/1 است. تا حدود 17/0% مقدار مصرف آن در کبد متابولیزه می‌شود. حدود 95% آن به صورت تغییر نیافته از طریق ریه‌ها دفع می‌شود.زمان شروع اثر دارو سریع می‌باشد.
عوارض جانبی احتمالی
تضعیف پیشرونده تنفس، آفت فشار خون و شل شدن عضله صاف رحم از عوارض مهم دارو می‌باشند.
هشدارها و تذکرات
1. ایزوفلوران با غلظت‌های بیهوش کننده ممکن است باعث شل شدن رحم شود.
2. ایزوفلوران ضربان قلب و نبض را به ویژه در بیماران جوان‌تر افزایش می‌دهد.
3. در صورت وجود عیب کار کبد، یرقان یا آسیب کبدی ناشی از تماس قبلی با ایزوفلوران ، این دارو باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
4. در طول مصرف دارو، بررسی وضعیت تنفسی و تهویه بیمار توصیه می‌شود.
تداخلات
مصرف همزمان این دارو با آمینو گلیکوزید‌ها و عوامل مهار‌کننده عصبی – عضلانی، موجب تشدسد شل شدن عضلات می‌گردد تجویز توام با ترکیبات تقویت کننده سیستم دوپامینی مثل لوودوپا و کاتکل‌آمین‌ها (دوپامین، اپی نفرین. نوارپی نفرین) موجب بروز آریتمی می‌گردد. مصرف توام فنی‌توئین با ایزوفلوران ممکن است باعث افزایش سمیت کبدی ناشی از دارو شود. مصرف همزمان ایزوفلوران با خون حاوی ترکیبات ضد انعقادی سیترات و پلی میکسین‌ها توصیه نمی‌شود، زیرا احتمال بروز انسداد عصبی – عضلانی افزایش می‌یابد.