Vaccins Immunoglobulins and Antisera
GENERIC NAME(S): Influenza Vaccines
اکسن ها،ایمنوگلوبولین ها و ضد سرم ها
نام شیمیایی: واکسن آنفلوانزا - واکسن اینفلوانزا
این واکسن فقط برای ایجاد ایمنی فعال (تولید پادتن) بر علیه آنتی ژن های ویروس آنفلونزا که در واکسن موجود است مصرف می شود. تزریق واکسن برای افراد با سن بیشتر از 6 ماه که به دلیل سن و شرایط پزشکی در معرض خطر ابتلا به آنفلونزا هستند، توصیه می شود. همچنین برای افرادی که خطر عوارض مربوط به آنفلونزا در آنها زیاد است( مثل سالمندان با بیش از 50 سال سن، کارکنان خانه سالمندان یا کارکنان بهداشتی و درمانی که با بیماران مزمن، سروکار دارند. کودکان و بزرگسالان مبتلا به بیماریهای مزمن، کودکان تحت درمان طولانی مدت با آسپرین، زنان باردار که سه ماهه دوم و سوم آنها در فصل آنفلونزا واقع می گردد) نیز استفاده می شود.
واکسن آنفلونزا، آنتی ژن های تهیه شده از سه سویه مختلف ویروس های غیر فعال آنفلونزا می باشد که باعث تولید پادتن های خاصی می شود. مصونیت فقط در مقابل آن سویه هائی از ویروس ایجاد می شود که مشابهت نزدیکی با سویه های موجود در واکسن داشته باشند.
ایمنی زایی : واکسیناسیون بروز بیماری را تقریباً 70% کاهش می دهد. مصونیت تقریباً 14 روز بعد از تزریق واکسن ایجاد می شود و برای 6 ماه تا یک سال باقی می ماند.
عوارض جانبی واکسن آنفلونزا عموماً در بزرگسالان اهمیت نداشته و احتمال بروز آنها کم است . اختلالات عصبی ( مثل آسیب های مغزی، فلج نسبی عصب صورت و التهاب عصب بینائی) ، درد در محل تزریق، تب، درد عضلانی و احساس ناخوشی از عوارض جانبی واکسن آنفلونزا می باشد. به دلیل وجود مقادیر خیلی کم پروتئین های تخم مرغ در واکسن های جدید، واکنشهای حساسیتی به ندرت اتفاق می افتد.
1. بیماران مبتلا به نقص ایمنی اعم از مادرزادی یا به علت بیماری(عفونت HIV) یا ناشی از درمان (گلوکوکورتیکوئیدها، داروهای سایتوتوکسیک یا پرتودرمانی در بیماران سرطانی) ممکن است باعث کاهش پاسخ ایمنی گردد.
2. در کودکان با سن کمتر از 12 سال از تزریق واکسن حاوی ویریون کاملwhole-virion vaccine خودداری و به جای آن از واکسن حاوی ویریون شکسته split-virion vaccine استفاده شود. در صورتی که در سنین بالاتر مصرف هر دو نوع واکسن بلامانع است.