Vaccins Immunoglobulins and Antisera
GENERIC NAME(S): Immune Globulin Intravenous
اکسن ها،ایمنوگلوبولین ها و ضد سرم ها
نام شیمیایی: ایمنوگلوبولین وریدی - آی جی آی وی
این دارو برای درمان بیماران مبتلا به نقص سیستم ایمنی، پورپورایترومبوسیتوپنیک ایمنی، لوسمی لنفوسیتیک مزمن سلول های B، سندرم کاواساکی، جلوگیری از عفونت در کودکان مبتلا به ایدز و در پیوند مغز استخوان به منظور کاهش احتمال بروز و شدت عفونت سیستمیک و کاهش واکنش میزبان بر علیه پیوند مصرف می شود.
این فراورده باعث ایجاد سطوح وسیعی از پادتن ها می شود.
این فرآورده بلافاصله اثر نموده و میزان تأثیر درمانی آن در لوسمی لنفوسیتیک سلول های B50%، در بیماری پورپورای ترومبوسیتوپنیک ایمنی 100-64% می باشد. میانگین عمر پادتن 25-18 روز است.
بروز عوارض جانبی به سرعت انفوزیون بستگی دارد، تهوع، استفراغ، کرامپ های شکمی، تب، لرز، ناخوشی، درد مفاصل و عضلات، افزایش ضربان قلب، جوش و قرمزی پوست، سردرد و سرگیجه از عوارض عمده IGIV می باشد.
1. سندرم مننژیت آسپتیک بعد از تزریق IGIV مخصوصاً با مقادیر زیاد گزارش شده است. این سندرم که از چند ساعت تا 2 روز بعد از تزریق IGIV شروع می شود، دارای علائمی مثل سردرد شدید، خواب آلودگی، تب، نورترسی، حرکت دردناک چشمها، تهوع و استفراغ می باشد.
2. IGIV می تواند یک افت سریع فشار خون و علائم بالینی آنافیلاکسی را موجب شود. بروز این واکنشها به سرعت انفوزیون بستگی دارد. علائم حیاتی را باید به طور مداوم کنترل کرد و مراقب هرگونه علامت در مدت انفوزیون بود.
3. واکنشهای پیش رونده التهابی بیشتر در بیماران آگاماگلوبولینمی یا هیپوگاماگلوبولینمی شدید اتفاق می افتد که برای اولین بار تحت درمان با ایمنوگلوبولین ها قرار می گیرندیا 8 هفته از آخرین تزریق ایمنوگلوبولین دریافتی آنها می گذرد.
به دلیل تداخل اثر با واکسن های زنده ویروسی، تا سه ماه بعد از تزریق IGIV، باید از تجویز واکسن های ویروسی امتناع شود.