Vaccins Immunoglobulins and Antisera
GENERIC NAME(S): Hepatitis B Immunoglobulins
اکسن ها،ایمنوگلوبولین ها و ضد سرم ها
نام شیمیایی: ایمنوگلوبولین هپاتیت بی
توجه: پیش از مطالعه این تک نگار، مراجعه به تک نگارکلی ایمنوگلوبولین ها ضروری است.
این فرآورده برای پیشگیری از بیماری هپاتیتB در موارد ذیل مصرف می شود: بعد از تماس تزریقی(سوزن تزریق یا تصادفی)، تماس غشاء مخاطی(ترشح تصادفی مایع)، تماس جنسی یا تماس خوراکی(استفاده از پیپت) با مواد HBsAg مثبت مثل خون، پلاسما یا سرم، در نوزادان متولد شده از مادران HBsAg مثبت، افراد در معرض خطر با عفونت هپاتیت B. تجویز ایمنوگلوبولین هپاتیت B قبل یا همراه واکسن هپاتیت B نه تنها با ایجاد پاسخ ایمنی فعال نسبت به واکسن تداخل ندارد، بلکه دستیابی سریع به سطوح لازم پادتن ضد هپاتیت را موجب می شود.
این فرآورده حاوی مقدار زیادی از آنتی بادی ضد آنتی ژن سطحی ویروس هپاتیت B می باشد.
بعد از تزریق این فراورده، پادتن در عرض 6-1 روز ظاهر شده و 21-4 روز بعد به حداکثر مقدار خود می رسد. نیمه عمر متوسط پادتن بین 25-17 روز می باشد، ولی مصونیت برای 2 ماه تداوم دارد. تجویز این فراورده بروز بیماری را 75% کاهش می دهد و تجویز همزمان آن با واکسن هپاتیت B98% افراد را مصون می سازد.
درد موضعی در محل تزریق، کهیر و آنژیوادم از عوارض جانبی عمده می باشند.
1. برای افراد با سابقه واکنشهای حساسیتی سیستمیک به علت تجویز ایمنوگلوبولین های انسانی، این فرآورده باید با احتیاط مصرف شود.
2. احتمال انتقال بیماریهای ویروسی وجود دارد.
به دلیل تداخل اثر با واکسنهای ویروسی، تا 3 ماه بعد از تزریق این نوع گلوبولین هپاتیت B، از تجویز واکسن های ویروسی باید امتناع کرد.