Cardiovascular Drugs
GENERIC NAME(S): Furosemide
اروهای قلبی عروقی
نام شیمیایی: فوروزماید - فروزماید - فورزماید - فوروزمید - فورزمید - فوروسماید - فوروسمید - فورسماید - فورسمید
فوروزماید در درمان خیز (همراه با نارسایی احتقانی قلب، سیروز کبدی و بیماری کلیوی) و کمادراری ناشی از نارسایی کلیوی و زیادی خفیف تا متوسط فشار خون و به عنوان داروی کمکی در درمان بحران زیادی فشار خون مصرف میشود.
تقریباً 70-60 درصد از فوروزماید پس از مصرف خوراکی جذب میشود.
غذا ممکن است سرعت جذب را بدون تغییر اثر مدری، کم کند. پیوند فوروزماید به پروتئین بسیار زیاد است. نیمه عمر دارو 1-5/0 ساعت است. متابولیسم دارو کبدی است. اثر دارو از راه خوراکی پس از 60-20 دقیقه و از راه تزریق وریدی پس از 5 دقیقه شروع میشود. زمان لازم برای رسیدن به اوج اثر مدر دارو، از راه خوراکی 2-1 ساعت و از راه وریدی طی 30 دقیقه است. اوج اثر کاهنده فشار خون این دارو تا چند روز پس از شروع درمان ظاهر نمیشود. طول اثر دارو از راه خوراکی 8-6 ساعت و از راه وریدی 2 ساعت است. 88 درصد فوروزماید از راه کلیه و 12 درصد از راه صفرا و مدفوع دفع میشود.
کمی سدیم خون، کمی پتاسیم خون و کمی منیزیم خون، آلکالوز ناشی از کمی کلرور خون، افزایش دفع کلسیم، کاهش فشار خون،تهوع، اختلالات گوارشی، افزایش اوره خون و نقرس، افزایش موقت غلظت کلسترول و تری گلیسرید پلاسما بامصرف این دارو گزارش شده است.
1- این دارو در موارد بیادراری و عیب کار کلیه باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
2- این دارو ممکن است سبب بروز کمی پتاسیم و سدیم خون شود.
3- بیماران سالخودره ممکن است به اثرات این دارو بر روی فشار خون و الکترولیتها حساستر بوده و در معرض خطر بروز کلاپس گردش خون و حملات ترومبوآمبولی باشند.
مصرف همزمان لیتیم با فوروزماید ممکن است موجب بروز مسمومیت ناشی از لیتیم شود.اثرات ضد انعقادی داروهای ضد انعقاد در صورت همزمان با فوروزماید ممکن است افزایش یابد.