Anxiolytic Sedatives Hypnotics and Antipsychotics
GENERIC NAME(S): Fluphenazine
واب آورهای آرامبخش ،وضد جنون ها
نام شیمیایی: فلوفنازین
فلوفنازین در درمان اسکیزوفرنی و حالات روانی دیگر، مانیا و نیز درمان کمکی کوتاه مدت هیجان شدید، تحریکات روانی- حرکتی، اضطراب و رفتارهای ناگهانی شدید به کار میرود.
از راه خوراکی خوب خوب جذب شده و در کبد متابولیزه میگردد. اشکال تأخیری با تزریق عضلانی، آهسته جذب شده و تامدت طولانی (6 هفته) ممکن است اثر آن باقی بماند. دفع آن عمدتاً کلیوی و تا حدودی از طریق صفرا است. پیوند این دارو به پروتئین پلاسما بسیار زیاد است.
فلوفنازین ممکن است سبب کابوسهای شبانه ، بیخوابی و افسردگی، یا بی ثباتی خلقی گرد. آثار ضد موسکارینی مثل خشکی دهان، یبوست، احتباس ادرار، تاری دید و نیز کاهش فشار خون وضعیتی با تجویز این دارو در مقایسه با کلروپرومازین به میزان کمتری ایجاد میگردد. تاکیکاردی، آریتمی، و تغییر در ECG ممکن است بروز نماید. علائم خارج هرمی خصوصاًواکنشهای دیستونیک و آکاتزی با فلوفنازین شایعتر میباشد.
1. این دارو در موارد زیر باید با احتیاط فراوان مصرف شود:
الکلسیم حاد، دیسکرازی خونی، اسیب شدید مغزی، تصلب عروق مغزی، کاهش ذخیره قلبی مانند بیکفایتی دریچه میترال، بی کفایتی عروق مغزی، فئوکروموسیتوم، بی کفایتی کلیه، سندرم Reye، عیب کار کبد، سابقه حساسیت به هر یک از فنوتیازینها.
2.بررسی حرکت غیرطبیعی و مشاهده دقیق علائم اولیه دیسکینزی، در فواصل منظم در طول درمان، بویژه در سالخوردگان و بیمارانی که مقادیر زیاد دارو دریافت می کنند، توصیه میشود.
همراه با هوشبرهای عمومی اثر کاهنده فشار خون آن تشدید میگردد. مصرف فلوفنازین همراه داروهای ضد آریتمی و نیز ترفنادین و بتابلوکرها خطر بروز آریتمی بطنی را افزایش میدهد. مصرف همزمان فلوفنازین همراه با ضد افسردگیهای سه حلقهای و نیز داروهای آنتیکولینرژیک سبب افزایش اثرات ضد موسکارینی آنها میگردد. این دارو ممکن است با کاهش آستانه تشنج ، اثر داروهای ضد صرع را کاهش دهد. بروز سندرم آنسفالوپاتیک در تعدادی از بیماران که همزمان لیتیم و داروهای ضد پسیکوز دریافت کردهاند ، گزارش شده است. اثرات ضد پارکینسون لوودوپا در صورت مصرف همزمان با این دارو ممکن است مهار شود. مصرف همزمان داروهای کاهنده فشار خون با این دارو ممکن است سبب کاهش شدید فشار خون شود . مصرف همزمان این دارو با داروهای ضد تیروئید ممکن است خطر بروز آگرانولوسیتوز را افزایش دهد.