Antifungals
GENERIC NAME(S): Fluconazole
اروهای ضد قارچ
نام شیمیایی: فلوکونازول
فلوکونازول در درمان عفونت های قارچی دهان و حلق، مری، واژن و عفونت های سیستمیک ناشی از کاندیدا البیکنس و در درمان عفونت های قارچی پوست مصرف می شود. این دارو ممکن است به عنوان جایگزین آمفوتریسین در درمان عفونت های کریپتوکوکی نیز مصرف شود. فلوکونازول همچنین برای پیشگیری از عود مننژیت کریپتوکوکی در بیماران مبتلابه ایدز و پیشگیری از بروز عفونت های قارچی در بیماران تحت درمان با پرتو درمانی یا داروهای سیتوکسیک مصرف می شود .
فلوکونازول در قارچ های حساس به دارو ، آنزیم های وابسته به سیتوکروم P-405 را مهار می نماید وبیوسنتز دیواره سلولی را مختل می کند.
این دارو از راه خوراکی به خوبی جذب می شود. پس از جذب به طور گسترده در مایعات بدن منتشر می شود، اوج غلظت سرمی دارو 2-1 ساعت پس از مصرف خوراکی به دست می آید. نیمه عمر دفع دارو 30 دقیقه است که در بیماران مبتلا به عیب کار کلیه ممکن است افزایش یابد. دفع این دارو عمدتاً کلیوی است .
عوارض گزارش شده برای فلوکونازول عبارتند از: تهوع، استفراغ، درد شکم، سر درد، بثورات جلدی ، کهیر وخارش ، به ندرت کاهش پلاکت های خون، پاراستزی، ترس بیمار از نور، سر گیجه ،آلوبسید ، آنژیوادم و آنافیلاکسی ، سندرم استیون- جانسون . همچنین در صورت مصرف طولانی مدت دارو ( بیش از 14 روز ) احتمال بروز هپاتیت یا آسیب کشنده کبدی وجود دارد.
1- در صورت نیاز به درمان طولانی مدت ( بیش از 14 روز ) با این دارو، وضعیت کار کبد به طور بالینی و بیوشیمیایی حتماً باید قبل از شروع درمان، دو هفته پس از شروع درمان و پس از آن به طور ماهانه پیگیری شود.
2- در صورت بروز علایم اختلال کار کبد، مصرف این دارو باید قطع شود.
در صورت مصرف همزمان ریفامپین با فلوکونازول به دلیل افزایش پتاسیم، غلظت سرمی فلوکونازول کاهش می یابد. فلوکونازول ممکن است در متابولیسم بعضی از داروها، از جمله فن توئین و داروهای سولفونیل اوره پایین آورنده قند خون، تداخل کند و غلظت سرمی این داروها را افزایش دهد. همچنین افزایش غلظت سرمی سیکلوسپورین، نورتریپتیلین و ترفنادین در صورت مصرف همزمان با این دارو گزارش شده اند که در مورد ترفنادین احتمال بروز واکنش های غیر عادی در ECG وجود دارد. فلوکونازول ممکن است اثر وارفارین را افزایش دهد.