Antiepileptics
GENERIC NAME(S): Ethosuximide
اروهای ضد صرع
نام شیمیایی: اتوسوکسماید - اتوسوکسی ماید - اتوسوکسیمید
اتوسوکسیمید دردرمان صرع غایب (کوچک) به کار میرود.
به نظر میرسد که اتوکسیمید با کاهش جریان کلسیمی خاص در سلولهای عصبی تالاموس، اثر اختصاصی خود را بر صرع کوچک اعمال میکند.
این دارو به طور کامل و سریع از دستگاه گوارش جذب میشود. در کبد متابولیزه شده و از کلیهها دفع میشود. این دارو به پروتئینهای پلاسما پیوند نمییابد. نیمه عمر دارو در بزرگسالان 60-56 ساعت و در کودکان 36-30 ساعت است.
اختلالات گوارشی ، کاهش وزن، خواب آلودگی، گیجی، عدم تعادل، دیسکینزی، سکسکه، ترس از نور، سردرد و افسردگی از عوارض جانبی دارو هستند.
تداخلهای دارویی: ایزونیازید غلظت پلاسمایی اتوسوکسیمید را افزایش میدهد و در نتیجه احتمال سمیت با این دارو را زیاد میکند. داروهای ضد افسردگی و ضد جنون با کاهش آستانه تشنج اثر ضد تشنجی این دارو را کاهش میدهند، مصرف همزمان این دارو با هالوپریدول، ممکن است سبب تغییر الگو و یا دفعات بروز حملات تشنجی گردد.
. در موار نارسایی کبدی و کلیوی، پورفیری و اختلالات خونی باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
2. شمارش تام سلولهای خون، (از جمله پلاکت) در فواصل منظم در طول درمان توصیه میشود.
3. مصرف دارو باید به تدریج قطع شود تا احتمال بروز حملات صرعی کاهش یابد.