Diazepam (دیازپام) | اطلاعات دارویی

Anxiolytic Sedatives Hypnotics and Antipsychotics

Diazepam

COMMON BRANDS NAME(S):

GENERIC NAME(S): Diazepam

واب آورهای آرامبخش ،وضد جنون ها

دیازپام

نام‌های تجاری:

نام شیمیایی:‌ دیازپام

توجه: تجویز و مقدار مصرف دارو به عهده پزشک می‌باشد

اطلاعات و مصرف دارو


این دارو در کنترل اختلالات اضطراب یا برای تشکین کوتاه مدت علائم اضطراب و درمان علائم قطع مصرف الکل مصرف می شود. دیازپام تزریقی جهت تسکین اضطراب و تنش قبل از عمل جراحی به عنوان پیش‌دارو مصرف می‌گردد. این دارو همچنین به عنوان داروی کمکی از راه تزریق وریدی پیش از برگرداندن ریتم طبیعی قلب، (CARDIOVERSION) به منظور کاهش اضطراب مصرف می‌شود. دیازپام تزریقی به عنوان داروی کمکی در درمان حملات صرعی و از راه خوراکی در اختلالات تشنجی(14-7 روز) بکار برده می‌شود. این دارو به عنوان داروی کمکی در تسکین اسپاسم عضلانی اسکلتی نیز مصرف می‌شود.


این دارو به خوبی از راه خوراکی جذب می شود این دارو در کبد متابولیزه می‌شود. پیوند دیازپام به پروتئین پلاسما بسیار زیاد است. نیمه عمر آن 70-20 ساعت و زمان لازم برای اوج غلظت پلاسمایی از راه خوراکی 2-5/0 ساعت می‌باشد. این دارو از طریق کلیه دفع می‌شود زمان شروع اثر دارو پس از مصرف یک مقدار واحد از راه خوراکی به سرعت جذب آن و پس از مصرف مقادیر متعدد به سرعت و میزان تجمع دارو و به نوبه خود به نیمه عمر دفع و کلیرانس آن بستگی دارد.

عوارض جانبی احتمالی


فراموشی، اضطراب اغتشاش فکر، افسردگی روانی،‌تاکی‌کاردی، و تپش قلب، آتاکسی، سرگیجه و منگی، خواب آلودگی (شامل خواب‌آلودگی در طول روز) اشکال در تکلم، بی خوابی، تحریک پذیری و عصبانیت با مصرف این دارو گزارش شده است.

هشدارها و تذکرات


1.این دارو در موارد زیر باید با احتیاط فراوان مصرف شود:
مسمومیت شدید با الکل همراه با علائم حیاتی ضعیف شده، اغماء شوک، گلوکوم حاد با زاویه بسته یا استعداد ابتلاء به آن و میاستنی گراو ، انسداد مزمن و شدید تنفسی.
2. بنزودیازپین‌ها ممکن است سبب بروز ضعف تنفسی در سالخوردگان، نوجوانان یا افراد بشدت بیمار شوند. در این افراد، کاهش مقدر مصرف دارو ممکن است ضروری باشد.
3. مصرف طولانی مدت یا مقادیر زیاد بنزودیازپین‌ها ممکن است سبب بروز وابستگی‌های روانی و جسمی شود.
4. پس از مصرف فرآورده‌های تزریقی، بیمار باید 3-2 ساعت تحت مراقبت باشد.
5. تزریق وریدی بنزودیازپین‌ها ممکن است سبب بروز آپنه، کاهش فشار خون، برادی‌کاردی،‌یا ایست تنفسی شود.
6. هنگام تزریق بنزودیازپین‌ها، وسایل احیاء تنفسی باید در دسترس باشند.
7. به علت بروز خطر ترمبوفلبیت، تزریق وریدی باید سرعت حداکثرmg/min5 صورت گیرد.

تداخلات


اثرات مضعف CNS و خطر بروز آپنه با مصرف همزمان فرآورده‌های حاول الکل و سایر داروهای مضعف CNS ممکن است تشدید یابد. مصرف همزمان بنزودیازپین‌ها با ایتراکونازول‌ و کتوکونازول ممکن است سبب مهار متابولیسم این داروها و در نتیجه افزایش غلظت پلاسمایی این دارو شود.

Designed by: Jahan Rayanhe | Thanks to FAEL