Hypothalamic and Pituitary Hormones
GENERIC NAME(S): Desmopressin
ورمون های هیپوتالاموس و هیپوفیز
نام شیمیایی: دسموپرسین - دی دی ا وی پی - دسموپرسینا
دسموپرسین برای درمان دیابت بیمزه نوروژنیک، شب ادراری اولیه ( با غلظت طبیعی ادرار ) ، پرنوشی موقت و پر ادراری همراه با تروما یا جراحی در ناحیه هیپوفیز، بیماری فونویل براند نوع I و هموفیلی خفیف نوع A بکار میرود.
دسموپرسین آنالوگ وازوپرسین یا آنتیدیورتیک هورمون ( ADH) میباشد. بنابراین با افزایش نفوذپذیری سلولی در مجاری جمع کننده ادراری موجب افزایش باز جذب آب در کلیه و نتیجتاً افزایش اسمولالیته ادرار و کاهش همزمان برونده ادراری میشود. دموپرسین اثرات آنتیهموراژیک خود را از طریق افزایش سطوح پلاسمایی فاکتور انعقادی VIII( فاکتور ضد هموفیلیک ) و افزایش فعالیت فونویلبراند و احتمالاً اثر مستقیم بر جدار عروق خونی اعمال مینماید.
20-10 درصد دارو از مخاط بینی جذب میشود به دنبال تجویز از راه بینی طی یک ساعت اثر ضد ادراری دارو ظاهر میشود و طی 5-1 ساعت به حداکث اثر میرسد. متابولیسم دارو کلیوی است. طول اثر آنتیدیورتیک دارو با تجویز از راه بینی متغیر بوده و 20 - 8 ساعت است.
احتباس مایعات و کاهش سدیم خون، در صورتی که تجویز دارو بدون محدود کردن مصرف مایعات باشد ( در موارد شدید این عارضه با تشنج همراه است ) ، سردرد، تهوع، استفراغ و خونریزی از بینی گزارش شده است.
1- در بیماران مبتلا به سیستیک فیبروزیس باید با احتیاط مصرف شود. همچنین در صورت وجو.د حساسیت به دارو واستعداد تشکیل ترومبوز، رینیت آلرژیک، احتمال عفونت مجاری تنفسی فوقانی نیز باید با احتیاط مصرف شود.
2- در حین درمان با دسموپرسین از مصرف زیاد مایعات باید خودداری شود. افزایش مصرف مایعات به ویژه در سالمندان و کودکان میتواند موجب کاهش سدیم خون ومسمومیت با آب گردد. در درمان شب ادراری با اندازهگیری مرتب وزن و فشار خون بیمار می تواند افزایش بیش از حد مایعات بدن را کنترل نمود.
3- تجویز داخل وریدی سریع دارو ممکن است موجب افت فشار خون گردد.
مصرف همزمان با کاربامازپین،کلرپروپامید یا کلوفیبرات میتواند موجب افزایش اثر ضد ادراری دارو گردد. به عکس، استفاده همزمان از داروهایی چون لیتیم یا نوراپینفرین از اثر ضد ادراری میکاهد.