Antiepileptics
GENERIC NAME(S): Clonazepam
اروهای ضد صرع
نام شیمیایی: کلونازپام
این دارو ممکن است در درمان صرع کوچک که به داروهای ضد تشنج سوکسینیمید یا اسیدوالیروئیک پاسخ نمیدهند، مصرف شود. همچنین کلونازپام در درمان اختلالات پانیک مصرف میگردد.
این دارو از راه خوراکی به خوبی جذب میشود. در کبد متابولیزه شده و از کلیه دفع میگردد. نیمه عمر دارو 50-18 ساعت است. پیوند این دارو به پروتئین پلاسما بسیار زیاد است. زمان لازم برای رسیدن به اوج غلظت پلاسمایی 2-1 ساعت میباشد. زمان شروع اثر دارو پس از مصرف یک مقدار واحد به سرعت جذب آن و پس از مصرف مقدار مقادیر متعدد، به سرعت تجمع دارو و به نوبه خود به نیمه عمر دفع و کلیرانس آن بستگی دارد.
خواب آلودگی، خستگی، ضعف عضلانی، اشکال در تمرکز حواس، افزایش جریان بزاق، پرخاشگری(واکنش متناقض) ، تحریک پذیری و تغییرات روانی، از عوارض این دارو است.
1. دربیماری تنفسی، نارسایی کبدی و کلیوی و پورفیری، مسمومیت شدید با الکل همراه با علائم حیاتی ضعیف شده، اغماء شوک، گلوکوم حاد با زاویه بسته یا استعداد ابتلاء به آن و میاستنی گراو باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
2. احتمال بروز کمیفشار خون و آپنه در زمان مصرف این دارو وجود دارد.
3. مصرف طولانی مدت یا مقادیر زیاد بنزودیازپینها خطر بروز وابستگیهای روانی را افزایش میدهد.
4. بنزودیاپینها ممکن است سبب بروز ضعف تنفسی در افراد سالخورده، نوجوانان و افراد بشدت بیمار شوند. در این موارد کاهش مقدر مصرف دارو ممکن است ضروری باشد.
مصرف همزمان با داروهای مضعف CNS ، ضد دردهای مخدر، بیهوشکنندههای عمومی، مهارکنندههای مونوآمینواکسیداز (MAO) ، ضد افسردگیهای سه حلقهای و داروهای پائینآورنده فشار خون که باعث تضعیف CNS میشوند(مانند کلونیدین و متیلدوپا) و رزرپین ممکن است اثر مضعف CNS این دارو را تشدید نماید. آنتی اسیدها جذب کلونازپام را به تأخیر میاندازند. مصرف همزمان باتری متافان قبل از عمل جراحی، باعث تشدید اثر پائینآورنده فشار خون شده و خطر سقوط شدید فشار خون، شوک وکلاپس قلبی- عروقی را در حین جراحی افزایش میدهد. . مصرف همزمان با کاربامازپین ، سبب افزایش متابولیسم و کاهش غلظت سرمی کلونازپام میگردد. مصرف همزمان بنزودیازپینها با ایتراکونازول و کتوکونازول ممکن است سبب مهار متابولیسم بنزودیازپینها و در نتیجه افزایش غلظت پلاسمایی این دارو شود.