Anxiolytic Sedatives Hypnotics and Antipsychotics
Chlorpromazine
COMMON BRANDS NAME(S):
GENERIC NAME(S): Chlorpromazine
واب آورهای آرامبخش ،وضد جنون ها
کلروپرومازین
نام‌های تجاری:
نام شیمیایی: کلروپرومازین - کلرپرومازین
اطلاعات و مصرف دارو
کلرپرومازین در اختلالات روانی نظیر اسکیزوفرنی، جنون، مانیا و نیز بصورت داروی کمکی در درمان هیجان شدید و اختلالات روانی-حرکتی و نیز به عنوان ضد تهوع و درمان سکسکه شدید و پورفیری بکار می‌رود.
با مصرف خوراکی، کلرپرومازین، جذبی سریع دارد،اما تحت تأثیر عبور اول کبدی قرار می‌گیرد.دارو متابولیسم کبدی وسیعی داشته ( بعضی از متابولیت‌ها فعال هستند) از راه صفرا و ادرار دفع می‌گردد. پیوند این دارو به پروتئین پلاسما بسیار زیاد است.
عوارض جانبی احتمالی
علائم خارج هرمی و در مصرف طولانی مدت گاهگاهی دیسکینزی دیررس، کاهش دمای بدن (گاهی تب)، خواب آلودگی، بی‌ثباتی خلقی، رنگ‌پریدگی، کابوس شبانه ، بی خوابی و افسردگی ممکن است ایجادد گردد. آثار ضد موسکارینی نظیر خشکی دهان، احتقان بینی، یبوست، اشکال در دفع ادرار و تاری دید از عوارض شایع دارو هستند.
هشدارها و تذکرات
1. این دارو در موارد زیر باید با احتیاط فراوان مصرف شود:
الکلسیم حاد، دیسکرازی خونی، آسیب شدید مغزی، تصلب عروق مغزی، کاهش ذخیره قلبی مانند بی‌کفایتی دریچه میترال، بی کفایتی عروق مغزی، فئوکروموسیتوم، بی کفایتی کلیه، سندرم Reye، عیب کار کبد، سابقه حساسیت به هر یک از فنوتیازین‌ها.
2. بررسی حرکت غیرطبیعی و مشاهده دقیق علائم اولیه دیسکینزی، در فواصل منظم در طول درمان، بویژه در سالخوردگان و بیمارانی که مقادیر زیاد دارو مصرف نموده یا به مدت طولانی تحت درمان هستند، توصیه می‌شود.
3. کلرپرومازین نباید از راه زیر جلدی تزریق شود، زیرا سبب نکروز شدید بافت می‌شود.
4. در درمان کزاز ، جراحی و سکسکه شدید، دارو فقط از راه تزریق وریدی مصرف می‌شود.
5. قبل از تزریق وریدی، کلرپرومازین هیدروکلراید باید با محلول تزریقی کلرورسدیم رقیق شود.
تداخلات
مصرف این دارو همزمان با داروهای ضد آریتمی ، خطر ایجاد آریتمی‌های بطنی راافزایش می‌دهد. مصرف کلروپرومازین به همراه ضد افسردگیها، سبب افزایش غلظت پلاسمایی و اثرات ضد موسکارینی آنها خصوصاً انواع سه حلقه‌ای می‌گردد. کلرپرومازین با اثر داروهای ضد صرع( با کاهش آستانه تشنج) مقابله می‌نماید. مصرف فنوتیازین‌ها همراه ترفنادین خطر آریتمی بطنی را افزایش می‌دهد. پروپرانول غلظت پلاسمایی کلرپرومازین را افزایش می‌دهد. بروز سندرم آنسفالوپاتیک در تعدادی از بیماران که همزمان لیتیم و داروهای ضد پسیکوز دریافت کرده‌اند ، گزارش شده است. اثرات ضدپارکینسون لوودوپا در صورت مصرف همزمان با این دارو ممکن است مهار شود. مصرف همزمان داروهای کاهندده فشار خون با این دارو ممکن است سبب کاهش شدید فشار خون شود. مصرف همزمان این دارو با ضد تیروئید، ممکن است خطر بروز آگرانولوسیتوز را افزایش دهد.