Anxiolytic Sedatives Hypnotics and Antipsychotics
Chlordiazepoxide
COMMON BRANDS NAME(S):
GENERIC NAME(S): Chlordiazepoxide
واب آورهای آرامبخش ،وضد جنون ها
کلردیازپوکساید
نام‌های تجاری:
نام شیمیایی: کلردیازپوکساید - کلردیازپوگزاید - کلردیازپوکسید
اطلاعات و مصرف دارو
کلردیازپوکساید در کنترل اختلالات اضطراب یا برای تسکین کوتاه مدت علائم اضطراب و همچنین برای رفع علائم قطع مصرف الکل مصرف می‌شود.
این دارو از راه خوراکی جذب می‌شود و تمایل زیادی برای اتصال به پروتئین‌های پلاسمایی دارد. در کبد متابولیزه شده و به متابولیت‌های فعال تبدیل می‌شود. نیمه عمر آن 30-5 ساعت و دفع آن از طریق کلیه می‌باشند.زمان شروع اثر دارو پس از مصرف یک مقدار واحد به سرعت جذب آن و پس از مصرف مقادیر متعدد، به سرعت و میزان تجمع دارو و به نوبه خود به نیمه عمر دفع و کلیرانس آن بستگی دارد.
عوارض جانبی احتمالی
خواب‌آلودگی روز بعد از مصرف، گیجی و عدم تعادل(بخصوص در افراد مسن) ، فراموشی، وابستگی ، تحرک‌پذیری غیرعادی و در برخی موارد سردرد، سرگیجه، افت فشار خون، افزایش ترشحات بزاق، کرامپ و درد در ناحیه شکم، بثورات جلدی، اختلال بینایی، تغییر در میل جنسی، احتباس ادرار، اختلالات خونی و یرقان از عوارض جانبی این دارو هستند.
هشدارها و تذکرات
1. در بیماری تنفسی،ضعف عضلانی، بیماران با سابقه مصرف نابجای دارو و الکل و یا افراد با اختلال شخصیتی، مسمومیت شدید با الکل همراه با علائم حیاتی ضعیف شده، اغماء شوک، گلوکوم حاد با زاویه بسته یا استعداد ابتلاء به آن، میاستنی گراو باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
2. در افراد مسن، نارسایی کبدی و نوجوانان و افراد به شدت بیمار کلیوی مقدار مصرف دارو باید کاهش پیدا کند.
3. مصرف طولانی مدت یا مقادیر زیاد دارو، خطر برزو وابستگی‌های جسمی و روانی را افزایش می‌دهد.
تداخلات
مصرف همزمان با داروهای مضعف CNS ، ضد دردهای مخدر، بیهوش‌کننده‌های عمومی، مهار کننده‌های مونوآمینواکسیداز (MAO)، ضد افسردگی‌های سه حلقه‌ای و داروهای پائین‌آورنده فشار خون که باعث تضعیف CNS می‌شوند.(مانند کلونیدین و متیل دوپا) و رزرپین ممکن است اثر مضعف CNS این دارو را تشدید نماید. آنتی اسید‌ها جذب کلردیازپوکساید را به تأخیر می‌اندازند. کاربامازپین متابولیسم کلردیازپوکساید را افزایش و غلظت سرمی آن را کاهش می‌دهد. مصرف همزمان بنزودیازپین‌ها با ایتراکونازول و کتوکونازول ممکن است سبب مهار متابولیسم بنزودیازپین‌ها و درنتیجه افزایش غلظت پلاسمایی این دارو‌ها شود.