Nutritional Agents and Vitamins
GENERIC NAME(S): Carnitine
وامل تغذیه ای و ویتامین ها(مکمل ها)
نام شیمیایی: کارنیتین - کارنی تین - ال کارنیتین - الکارنیتین - ال کارنی تین - الکارنی تین
کوفاکتور ضروری برای متابولیسم اسیدهای چرب.
a) درمان کمبود کارنیتین اولیه: در بالغین دوز 2-3g از راه خوراکی روزانه و برای کودکان و نوزادان 50-100mg/kgروزانه از راه خوراکی در چند دوز منقسم، تا ماکزیمم دوز 3gدر روز تجویز می شود. در صورت نیاز به تجویز به فرم وریدی، دوز تا ماکزیمم 100mg/kg در روز در 3تا 4 دوز منقسم از طریق انفوزیون وریدی آهسته در خلال 2تا 3 دقیقه تجویز می شود.
b) درمان کمبود کارنیتین ثانویه به بیماری ها یا همودیالیز: لووکارنیتین به میزان 10-20mg/kg از طریق انفوزیون وریدی بعد از هر بار دیالیز تجویز می شود. تنظیم دوز بر مبنای غلظت پلاسمایی کارنیتین انجام می شود. دوز نگهدارنده به میزان 1g از راه خوراکی در نظر گرفته می شود.
دوز های خوراکی لووکانیتین جذب آهسته و ناکاملی از دستگاه گوارش دارند. فراهم زیستی دارو تنها در حدود 10-15% می باشد. دارو به پروتئین های پلاسما متصل نمی شود.
تهوع، اسهال، استفراغ، کرامپ های شکمی، تغییر بوی بدن ناشی از تولید متابولیت تری متیل آمین ، تشنج
هر دو فرم ایزومر L و DL کارنیتین استفاده می شود اما به نظر می رسد که تنها فرم L موثر بوده و از طرفی فرم DL می تواند منجر به کمبود کارنیتین شود.