Antineoplstics
GENERIC NAME(S): Busulfan
د سرطان ها
نام شیمیایی: بوسولفان
بوسولفان در درمان لوسمی میلوستیتیک مزمن بکار می رود و در درمان لوسمی میلوسیستیک حاد نیز مصرف شده است.
بوسولفان در چرخه سلولی به طور غیر اختصاصی با آلکیلاسیون و اتصال به زنجیره DNA باعث مهار فعالیت DNAمی شود.
بوسولفان به طور کامل از مجرای گوارش جذب می شود. متابولیسم آن کبدی و سریع است و پاسخ بالینی دارو معمولاً 2-1 هفته بعد از شروع درمان آغاز می شود. دفع آن کلیوی و آهسته و عمدتاً به صورت متابولیت است.
آنمی، لکوپنی یا عفونت، ترومبوسیتوپنی، دیسپلازی ریه، فیبروز ریه، هیپراوریسمی یا نفروپاتی ناشی از اسیداوریک ، استئوماتیت، آمنوره و مهار تخمدان و سیاه شدن پوست از عوارض جانبی مهم و نسبتاً شایع دارو می باشند.
1- اندازه گیری هماتوکریت و هموگلوبین و شمارش لکوسیت قبل از شروع و در فواصل درمان به دلیل مهار دیر رس و شدید فعالیت مغز استخوان ناشی از بوسولفان، باید انجام شود.
2- به دلیل اثرات دیررس دارو، به محض مشاهده اولین علایم کاهش شدید و ناگهانی لکوسیتها ( به خصوص گرانولوسیتها) درمان قطع و یا مقدارمصرف دارو کاهش داده شود تا از اثرات غیر قابل برگشت کاهش فعالیت مغز استخوان جلوگیری شود.
3- دارو می تواند باعث دیسلازی سلولی در بسیاری از بافت ها مثل ریه، گره هایلنفی، پانکراس، تیروئد، غده فوق کلیه،کبد، مغز استخوان، مثانه، پستان و دهانه رحم شود.
4- با بروز اولین علامت فیبروز ریوی مصرف دارو باید قطع شود.
5- مصرف بوسولفان به تنهایی منجر به مسمومیت کبدی نمی شود ولی مصرف آن با تیوگوانین باعث بروز واریس مری و آسیب کبدی می شود.