Cardiovascular Drugs
GENERIC NAME(S): Brimonidine Tartrate
اروهای قلبی عروقی
نام شیمیایی: بریمونیدین تارترات
این فراورده برای درمان گلوکوم با زاویه باز یا افزایش فشار داخل کره چشم بکار می رود.
این دارو آگونیست نسبتاً اختصاصی گیرنده های a 2 آدرنرژیک می باشد.
بعد از مصرف موضعی مقداری جذب سیستمیک دارد. نیمه عمر داروی جذب شده تقریباً سه ساعت است. متابولیسم دارو کبدی و دفع آن کلیوی می باشد.
واکنشهای آلرژیک، سردرد، پرخونی چشم، فولیکولهای ملتحمه، سوزش، خارش، اشک ریزش،خواب آلودگی و خشکی دهان از عوارض جانبی شایع دارو می باشد.
1. به دلیل احتمال کاهش تاثیر دارو در بعضی بیماران، فشار داخل چشمی باید به طور مرتب کنترل شود.
2. ماده محافظ در این فراورده (بنزالکونیوم کلراید) ممکن است جذب لنز تماسی نرم شود، لذا حداقل 15 دقیقه بعد از مصرف دارو، لنز تماسی نرم در چشم قرار داده شود.
این دارو را نباید همزمان یا تا 14 روز بعد از قطع داروهای مهارکننده منوآمین اکسیداز مصرف کرد. مصرف همزمان این دارو با داروهای بتاآنتاگونیست، سایر داروهای قلبی-عروقی ممکن است باعث افت فشار خون و کاهش ضربان قلب شود. مصرف همزمان با داروهای مضعف سیستم عصبی مرکزی موجب تشدید ضعف CNS می شود. مصرف همزمان با ضدافسردگی های سه حلقه ای به دلیل احتمال کاهش تاثیر بریمونیدین با احتیاط انجام شود.