Antifungals
GENERIC NAME(S): Amphotericin B
اروهای ضد قارچ
نام شیمیایی: امفوتریسین بی
آمفوتریسین B در درمان آسپرژیلوز، بلاستومیکوز، کاندیدیازمنتشر،کوکسیدیوئیدومیکوز، پاراکوکسیدیومیکوز، کریپتوکوکوز، اندوکاردیت قارچی، کاندیدیاز داخلی چشم، هیستوپلاسموز، سالک، مننژیت قارچی، موکورمیکوز، سپتی سمی قارچی، اسپوروتریکوز منتشر، عفونت های قارچی دستگاه ادراری و مننگوآنسفالیت آمیبی اولیه مصرف می شود. آمفوتریسین B معمولاً داروی انتخابی در درمان عفونت های قارچی مانند اندوکارویت، مننژیت، پریتونیت یا عفونت های شدید مجرای تنفسی است. این دارو همراه با فلوسیتوزین در درمان عفونت های شدید مصرف می شود.
این دارو با اتصال به استرول های غشای سلولی قارچ و تغییر در قابلیت نفوذ این غشاء و در نتیجه از دست رفتن پتاسیم و ملکول های کوچک از درون سلول، اثر ضد قارچی خود را اعمال می کند.
آمفوتریسین B در ریه، کبد، طحال، کلیه، غده فوق کلیوی و عضلات توزیع شده و غلظت آن درمایعات جنب، صفاقی و پرده سینوویال ومایع زلالیه تقریباً 75%غلظت پلاسمایی آن است. دفع این دارو از راه کلیه بسیار آهسته بوده و تقریباً 40 % دارو در مدت هفت روز دفع شده و حداقل تا 7 هفته پس از قطع مصرف در ادراریافت می شود.
از عوارض شایع آمفوتریسین B کم خونی، کاهش پتاسیم خون، تب ولرز وتهوع واستفراغ، درد معده، درد عضله ومفصل، کم خونی، مسمومیت کلیوی، اختلالات نورولوژیک و خونی، بثورات جلدی و ترومبوفلبیت در محل تزریق می باشند.
1- در صورت وجود عیب کار کلیه و کبد باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
2- مقدار مصرف تام بیش از 4mg/day ممکن است منجر به بروز عیب دایمی کار کلیه گردد.
3- در صورت تزریق وریدی سریع دارو، احتمال بروز آریتمی وجود دارد.
مصرف همزمان آمفوتریسین B با داروهای تضعیف کننده فعالیت مغز استخوان یا کاهنده ایمنی ، گلیکوزیدها دیژیتال، مدر های کاهنده پتاسیم و داروهای با سمیت کلیوی باعث تشدید عوارض سمی دارو می شود. در مصرف همزمان این دارو با فلوسیتوزین احتمال تشدید سمیت فلوسیتوزین وجود دارد.