Cardiovascular Drugs
GENERIC NAME(S): Amiloride-H
اروهای قلبی عروقی
نام شیمیایی: امیلوریداچ - امیلورید اچ
این ترکیب دارویی به عنوان داروی کمکی در کنترل حالات خیزدار (مانند نارسایی احتقانی قلب، سیروز کبدی، سندرم نفروتیک، خیز ناشی از کورتیکوستروئید و استروژن و خیز با علت نامشخص)، در درمان زیادی فشار خون ( به ویژه در مواردی که نیاز به یک مدر نگهدارنده پتاسیم باشد) و همچنین در درمان کمی پتاسیم خون ناشی از مصرف داروهای مدر در افراد مبتلا به افزایش فشار خون (در صورتی که سایر تدابیر مفید نبوده یا کافی نباشند) مصرف میشود.
جذب آمیلوراید از مجرای گوارش کامل نیست (20-15درصد). پیوند آمیلوراید به پروتئین بسیار کم میباشد و متابولیزه نمیشود. نیمه عمر آمیلوراید 9-6 ساعت و زمان لازم برای شروع اثر دارو به عنوان مدر، کمتر از 2 ساعت است. زمان لازم برای رسیدن به اوج غلظت آمیلوراید، 4-3 ساعت و زمان لازم برای رسیدن به اوج اثر پس از مصرف مقدار واحد، 10-6 ساعت میباشد. طول اثر مدر آمیلوراید با مصرف مقدار واحد دارو، 24 ساعت است. 50-20 درصد آمیلوراید از کلیه و 40 درصد نیز از راه مدفوع دفع میشود.
اختلالات گوارشی، خشکی دهان، بثورات جلدی، اغتشاش شعور، کاهش فشار خون در حالت ایستاده، افزایش کلسیم خون وکاهش سدیم خون با مصرف آمیلوراید گزارش شده است.
1- در موارد زیر این دارو باید با احتیاط فراوان مصرف شود: بیادراری یا عیب کار کلیه، افراد مبتلا به دیابت و بیماری کلیوی یا عیب کار کبد.
2- بیمارانی که شدیداً بدحال هستند یا حجم ادرار آنها نسبتاً کم است، بیشتر در معرض خطر زیادی پتاسیم خون هستند.
مصرف همزمان این دارو با داروهای مهارکننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین ممکن است منجر به افزایش پتاسیم خون شده و اثر کاهنده فشار خون افزایش یابد. مصرف همزمان این دارو با لیتیم به علت کاهش کلیرانش کلیوی لیتیم، ممکن است سبب بروز مسمومیت با لیتیم شود. خطر بالا رفتن پتاسیم خون با مصرف همزمان این دارو با مکملهای حاوی پتاسیم و سیکلوسپورین افزایش مییابد. اثرات ضد انعقادی هپارین در صورت مصرف همزمان با این دارو ممکن است کاهش یابد.