Analgesics Anti- inflammatory Drugs and Antipyretics
GENERIC NAME(S): Acetaminophen+Ibuprofen+Caffeine
داروهای مسکن ،ضد التهاب وضد تب ها
نام شیمیایی: استامینوفن + ایبوپروفن + کافئین
این دارو ترکیبی از استامینوفنٍ، ایبوپروفن و کافئین می باشد.این دارو در درمان دردهای خفیف تا متوسط ناشی از سردرد(عصبی و میگرنی)، دندان درد، دردهای عصبی- ماهیچه ای، دردهای مفصلی و دیس منوره کاربرد دارد.
کافئین محرک خفیف دستگاه عصبی مرکزی است و عروق خونی مغز را منقبض می کند و این اثر ممکن است به رفع سردرد کمک نماید. اثرات ضد درد و ضد تب این دارو نیز مربوط به استامینوفن و ایبوپروفن می باشد.
کافئین بخوبی از دستگاه گوارش جذب می شود و نیمه عمر آن 4-3 ساعت است. اتصال آن به پروتئین های پلاسما کم است و متابولیسم آن عمدتا کبدی است. استامینوفن و ایبوپروفن نیز بخوبی از دستگاه گوارش جذب می شوند و متابولیسم هر دو کبدی است.استامینوفن به مقدار ناچیز و ایبوپروفن 99 درصد به پروتئین پلاسما پیوند می یابد.
بثورات پوستی، درماتیت آلرژیک، اختلالات خونی، پانکراتیت حاد از عوارض مصرف طولانی مدت استامینوفن است. تهوع، اسهال و گاهی خونریزی و زخم ممکن است در اثر مصرف ایبوپروفن ایجاد شود.
1- استفاده بیش از حد این دارو ممکن است خطر نکروز کبدی را افزایش دهد.
2- استامینوفن در موارد زیر باید با احتیاط مصرف شود:
الکلیسم فعال، بیماری کبدی و هپاتیت ویروسی.
مصرف ایبوپروفن با مهار کننده های آنزیم آنژیوتانسین سبب معکوس شدن اثر ضد فشار خون آنها شود و نارسائی کلیوی و افزایش پتاسیم خون را ایجاد کند. سیکلوسپورین، لیتیم، متوترکسات، تریامترن، آسپرین و والپروئیک اسید با ایبوپروفن موجود در این دارو تداخل دارد.