نام علمی گیاه: Boswellia papyrifera

اسانس های موجود در کندر ، دارای اثر شل کنندگی بر روی عضلات عروق بالاخص عروق مـغـزی بوده و مـوجب بر طرف شدن اسپاسم و تنگی عروق و در نتیجه خون رسانی بهتر به بافـت و سلـولها می گردد.
یکی از مهم‌ترین خواص بسیار مفید و جالب توجه آن، تقویت حافظه و مرتفع‌کننده فراموشی و ضعف حافظه‌است.
با توجه به تحقیقاتی که روی بیش از ۱۰۰ نفر از مادرانی که قبل از زایمان به مدت طولانی (۳ الی ۴ ماه) از کندر استفاده کرده‌اند معلوم شد که مصرف بیش از حد آن موجب بیش‌فعالی کودکان آنها شده اما مادرانی که به مدت یک ماه یا کمتر از کندر استفاده کرده‌اند کودکانشان بیش‌فعال نشده و همچنین از هوش بالایی برخوردارند.
موارد استعمال کندر در پزشکی اسلامی و سنتی:
اکثر منابع مهم پزشکی سنتی ایران به تبعیت از کتاب شریف طب نبی، از کندر بعنوان داروی افزایش دهنده هوش و حافظه و برطرف کننده فراموشی نام برده و افزون براین آنرا در درمان التهابات و بثورات جلدی و زخم های درونی از جمله زخم روده توصیه نموده اند

مشتقات بوزولیک اسید موجود در کندر ، بخصوص استیل 11- کتو بوزولیک اسید، از لحاظ فارماکولوژی بسیار فعال بوده و بطور خاص باعث مهار سنتز لوکوترین آندوژن می گردد .
برخلاف داروهای غیر استروئیدی ضد التهاب، عصاره کندر فاقد خاصیـت اسیدزائی در دستـگاه گوارش می باشد. عصاره کندر بخصوص اسید بوزولیک یک پنتاسیکلیک تری ترپنوئیدو مشتقات استیله آن روی تولید آنتی بادی ها و مصونیت سلولی هر دو اثر می نماید. اسید بوزولیک یک مهار کننده بسیار قوی لیپواکسی ژناز می باشد. و از این طریق تولید لوکوترین را مهار می کند، بخصوص LTB-4 که یک عامل کموتاکیک فعال است. تجارب بالینی روی 81 نفر بیمار مبتلا به روماتیسم همراه با گروه کنترل و پلاسبو و تحت درمان با عصاره کندر بطور قابل ملاحظه ای کاهش درد و التهاب را با یک دوره درمان سه ماهه نشان داد.