سپروفلوکساسین در درمان عفونت های ناشی از باکتری های گرم منفی ( شامل سالمونلا، شیگلا ، کمپیلوباکتر، نیستریا و پسودوموناس ) مصرف می شود . این دارو دارای اثرات متوسط بر علیه باکتری های گرم مثبت ( شامل استرپتوکوکوس پنومونیه )، عفونت مجاری ادراری، عفونت مجاری ادراری ، عفونت های دستگاه گوارش ( از جمله تب تیفوئید ) سوزاک و سپتی سمی ناشی از میکروارگانیسم های حساس می باشد.

سپروفلوکساسین از مشتقات فلوروکینولون ها، یک ترکیب باکتریسید است که از طریق مهار آنزیم DNA ژیراز، دوباره سازی ، ترجمه و ترمیم DNA باکتری را مهار می کند.

این دارو از راه خوراکی به خوبی جذب میشود، اما جذب آن در حضور غذا به تاخیر می افتد. اوج غلظت سرمی دارو 1-2 ساعت پس از جذب خوراکی به دست می آید. نیمه عمر پلاسمایی دارو 5/4- 5/3 ساعت است . پس از جذب به طور گسترده در اغلب بافت ها و مایعات بدن منتشر می شود. دفع این دارو عمدتاً کلیوی است.