Lidocaine (لیدوکایین) | اطلاعات دارویی

Local Anaesthtics

Lidocaine

COMMON BRANDS NAME(S):

GENERIC NAME(S): Lidocaine

یحس کننده های موضعی

لیدوکایین

نام‌های تجاری:

نام شیمیایی:‌ لیدوکایین - لیدوکائین

توجه: تجویز و مقدار مصرف دارو به عهده پزشک می‌باشد

اطلاعات و مصرف دارو


‌لیدوکائین برای انسداد سیستم عصبی مرکزی‌(اپی‌دورال در ناحیه کمر یا دمی)‌و زیر عنکبوتیه و همچنین برای انسداد عصب یا انفیلتراسیون دندان ، انفیلتراسیون موضعی، انسداد عصبی محیطی و انسداد سمپاتیک مصرف می‌شود.


جذب سیستم دارو کامل است . متابولیسم لیدوکائین در کبد و تا حد کمی نیز در کلیه انجام می‌گیرد. شروع اثر لیدوکائین 5-2 دقیقه و طول مدت اثر آن نیز متوسط ، دفع لیدوکائین عمدتاً‌از کلیه و به صورت متابولیت می‌باشد. پیوند این دارو به پروتئین متوسط تا زیاد است. نیمه عمر دارو در بزرگسالان 2-5/1 ساعت است.

عوارض جانبی احتمالی


عوارض به طور کلی ناشی از مقدار زیاد مصرف، غلظ زیاد پلاسمایی ناشی از ورود ناخواسته دارو به رگ، کاهش تحمل بیمار، ناسازگاری فرد یا حساسیت مفرط می‌باشد. واکنش‌های سیستمیک ممکن است به سرعت یا با تأخیر و تا 30 دقیقه پس از تجویز دارو بروز کند . عوارض سیستمتیک شامل گیجی، تضعیف تنفسی، تشنج ، افت فشارخون و برادی کاردی می باشد. عوارض با شیوع کم در مصرف موضعی عبارتند از سوزش، گزش، ورم یا حساسیت پوست به لمس، خارش و کهیر.

هشدارها و تذکرات


1. در صورت وجود عیب کار قلب به ویژه انسداد یا شوک قلبی، حساسیت به داروهای بیهوش کننده التهاب و یا عفونت در ناحیه تزریق، این دارو باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
2. درصورت ‌وجود بیماری‌ CNS که ازقبل وجود داشته است( به دلیل عفونت یا تومور یا سایر علل)‌و نقص انعقادی به علت مصرف داروهای ضد انعقاد یا اختلالات هماتولوژیک، مصرف این دارو در ناحیه زیر عنکبوتیه باید با احتیاط فراوان صورت گیرد.
3. فرآورده‌های حاوی یک داروی منقبض کننده عروق در بیماران قلبی از جمله مبتلایان به آریتمی، پرکاری تیروئید، زیادی فشار خون و بیماری‌ عروق محیطی باید با احتیاط فراوان مصرف گردند.

تداخلات


داروهای مضعف CNS از جمله داروهایی که معمولاً‌ قبل از بیهوشی مصرف می‌شوند.و نیز سولفات منیزیم تزریقی، ممکن است موجب بروز اثرات تضعیفی اضافی CNS شوند. داروهای مسدود کننده بتاآدرنرژیک از طریق کاهش جریان خون کبدی ، سرعت متابولیسم لیدوکائین را کاهش داده و خطر مسمومیت با آن را بالا می‌برند. سایمتیدین متابولیسم این دارو را به تأخیر می‌اندازد و در نتیجه احتمال خطر مسمومیت افزایش می‌یابد. مصرف همزمان دروپریدول، هالوپریدول، و فنوتیازین‌ها با لیدوکائین حاوی اپی‌نفرین، ممکن است کارایی ماده منقبض کننده عروق را کاهش دهد. هالوتان، انفلوران و ایزوفلوران ممکن است سبب حساسیت قلب به اثرات مقلد سمپاتیک اپی‌نفرین شوند.مصرف همزمان این ترکیبات ممکن است سبب آریتمی قلبی گردد .اثرات قلبی- عروقی اپی نفرین در صورت مصرف همزمان با داروهای ضد افسردگی سه‌حلقه‌ای یا ماپروتیلین ممکن است تشدید شده و آریتمی، تاکی کاردی زیادی شدید و فشار خون ایجاد گردد. خطر بروز آریتمی قلبی در صورت مصرف همزمان گلیکوزید‌های دیژیتال با لیدوکائین‌ حاوی اپی نفرین ممکن است افزایش یابد.

Designed by: Jahan Rayanhe | Thanks to FAEL