Electrolytes
GENERIC NAME(S): Magnesium
لکترولیت ها
نام شیمیایی: منیزیوم - منیزیوم سولفات
این دارو برای برطرف کردن کمبود منیزیم، آریتمی، بعد از موارد مشکوک به سکته قلبی و جلوگیری از تشنج ناشی ا ز اکلامپسی مصرف میشود.
مکانیسم اثر منیزیم کاملا شناختهشده نیست. اما بر پمپ Na+/K+ATPase، کانالهای سدیمی، پتاسیمی و کلسیمی تأثیر میگذارد. همچنین موجب کاهش آزاد شدن استیل کولین در محل اتصال عصب – عضله میگردد.
از راه وریدی اثر دارو بلافاصله شروع و حدوود 30 دقیقه ادامه می یابد. این دارو از طریق کلیهها دفع میشود. اثر دارو از راه عضلانی پس از یکساعت شروع میشود و طول اثر آن 4-3 ساعت است.
زیادی منیزیم خون، نهوع ، استفراغ ، تشنگی، برافروختگی پوست، کاهش فشار خون، آریتمی، اغماء ، تضعیف تنفسی، خوابآلودگی ، توهم ،فقدان رفلکس تاندونی و ضعف عضلانی از عوارض جانبی این دارو هستند.
1. این دارو در نارسایی کبدی و یا کلیوی باید با احتیاط فراوان تجویز شود.
2. در طول مدت تجویز این دارو ،غلظت منیزیم و سایر الکترولیتهای خونی مرتبا کنترل شود.
3. تزریق داخل عضلانی این دارو دردناک است
4. در طول مصرف این دارو در اکلامپسی ، ECG، فشار خون و علائم افزایش غلظت پلاسمایی باید کنترل شود و در صورت بروز نشانههای مسمومیت با منیزیم(عدم رفلکس زانو، ضعف، تهوع، احساس داغ شدن، برافروختگی، خوابآلودگی، تاری دید و لرزش صدا) تزریق گلوکونات کلسیم توصیه میشود.
5. محلول 50% این دارو قبل از انفوزیون وریدی باید تا غلظت 20% رقیق شود.
این دارو به علت رقابت با یون کلسیم اثر داروهای غیر دپلاریزان شلکننده عضلات را افزایش میدهد.