Dopaminergics
GENERIC NAME(S): Ropinirole Hydrochloride
وپامینرژیک ها
نام شیمیایی: روپی نیرول هیدروکلراید - روپینیرول هیدروکلراید
این دارو برای درمان علائم بیماری پارکینسون ایدیوپاتیک بکار میرود.
این ترکیب یک آگونیست غیرارگولینی گیرنده های دوپامین بوده که نسبتاً اختصاصی و با فعالیت ذاتی کامل بر گیرندههای در مغز D2 و D3 عمل میکند. مکانیسم اثر دارو در درمان پارکینسون مشخص نیست، ولی احتمالاً به دلیل تحریک گیرندههای پسسیناپسی D2درcaudate-putamen میباشد.
به طور کامل و سریع جذب میشود. فراهمی زیستی این دارو 55% ( به دلیل اثر اولین گذر) و نیمه عمر آن تقریباً 6 ساعت است. متابولیسم دارو عمدتاً کبدی و توسط CYP1A2 انجام میشود و متابولیتها از طریق ادرار (کمتر از 10% به صورت تغییر نیافته ) دفع میشوند.
ضعف، خستگی، گیجی، خیز، سرگیجه، اختلال حرکتی، توهم، تهوع، افت فشار خون وضعیتی، خوابآلودگی، غش، عفونت ویرووسی، بدتر شدن پارکینسون از عوارض جانبی شایع این دارو محسوب میشوند.
. در صورت ابتلا به اختلالات کبدی، سابقه عوارض فیبروتیک ناشی از مشتثات ارگو، اختلالات شبکیه و سابقه خوابآلودگی این دارو را باید با احتیاط مصرف کرد.
2. بیمار از نظر علائم افت فشار خون وضعیتی باید تحت مراقبت باشد.
مصرف همزمان این دارو با لوودوپا و داروهای ترکیبی لوودوپا-کاربیدوپا باعث تشدید اثر دوپامینرژیک میشود. مصرف همزمان آنتاگونیستهای دوپامین(مثل هالوپریدول، متوکلراپرامید، فنوتیازینها، تیوتیکسنها) اثر این دارو را کاهش میدهد. همچنین داروهای مهار کننده ایزوآنزیم CYP1A2 (مثل سیپروفلوکساسین) باعث کاهش متابولیسم دارو خواهد شد و لذا باید تعدیل مقدرا در مصرف همزمان این داروها صورت گیرد. سیگار کشیدن نیز باالقاء ایزوآنزیم CYP1A2 باعث افزایش متابولیسم این دارو میشود. استروژنها باعث کاهش کلیرانس روپینیرول میشوند.