Corticosteroids
Methylprednisolone
COMMON BRANDS NAME(S):
GENERIC NAME(S): Methylprednisolone
ورتیکواستروئیدها
متیل پردنیزولون
نام‌های تجاری:
نام شیمیایی: متیل پردنیزولون
اطلاعات و مصرف دارو
متیل پردنیزولون برای درمان جایگزینی در نارسایی غده فوق کلیوی استفاده می شود. این دارو همچنین در درمان علامتی اختلالات آلرژیک التهابی و در جهت سرکوب کردن سیستم ایمنی استفاده می شود. متیل پردنیزولون در هیپرپلازی مادرزادی غده فوق کلیه، ادم مغزی و بیماری های روماتیسمی نیز مؤثر است.
این دارو با عبور از غشاء سلولی به گیرنده های خود در سیتوپلاسم متصل شده و کمپلکس دارو –گیرنده وارد هسته سلولی می شود. این کمپلکس با اتصال به نواحی خاصی از DNA موجب تحریک روند رونویسی mRNA و بدنبال آن ساخت آنزیم هایی می گردد که در نهایت مسئول اثرات سیستمیک کورتیکواستروئیدها می باشند. کورتیکواستروئیدها با جلوگیری از تجمع سلول های التهابی در ناحیه التهاب، مهار فاگوسیتوز و آزاد شدن آنزیم های مسئول در التهاب و مهار ساخت و آزاد شدن واسطه های شیمیایی التهاب اثرات ضدالتهابی خود را اعمال می کنند.
فراهمی زیستی دارو حدود 90-80 درصد بوده و نیمه عمر آن 3-2 ساعت می باشد. متیل پردنیزولون بطور عمده در کبد و مقادیری نیز در کلیه و بافت ها به متابلولیت های غیر فعال تبدیل می شود.
عوارض جانبی احتمالی
درمان دراز مدت با متیل پردنیزولون، بیمار را از جهت ابتلاء به بیماری های عفونی مستعد می کند و از طرفی علایم عفونت را نیز پنهان می سازد. مصرف مقادیر زیاد این دارو می تواد اختلالات روانی را تشدید کند. آب مروارید، قرحه گوارشی، علایم شبه کوشینگ، آکنه و افزایش فشار خون از عوارض جانبی دارو به شمارمی آیند.
هشدارها و تذکرات
1. استفاده طولانی مدت متیل پردنیزولون در کودکان می تواند منجر به مهار رشد شود.
2. بدنبال مصرف این دارو ممکن است آزمایشات بررسی عملکرد محور هیپوتالاموس-هیپوفیز –غده فوق کلیوی دچار اختلال شود.
3. در افراد مسن و بخصوص خانم های یائسه، احتمال ایجاد پوکی استخوان و فشار خون بالا، افزایش می یابد.
4. تجویز سریع داخل وریدی مقادیر زیاد این دارو، ممکن است موجب کولاپس قلبی-عروقی گردد.
5. تجویز مقادیری از دارو که موجب تضعیف سیستم ایمنی می گردد، می تواند موجب کاهش پاسخ آنتی بادی سرم در هنگام تجویز همزمان واکسن های حاوی ویروس زنده گردد.
تداخلات
مصرف همزمان این دارو با ریفامپین ، داروهای ضد صرع مانندکاربامازپین، فنوباربیتال، فنی توئین و پریمیدون موجب تسریع متابولیسم متیل پردنیزولون و کاهش اثر دارو می گردد. این دارو ممکن است باعث کاهش اثر داروهای پایین آورنده قند خون و یا داروهای کاهنده فشار خون گردد.