Cardiovascular Drugs
GENERIC NAME(S): Warfarin Sodium
اروهای قلبی عروقی
نام شیمیایی: وارفارین سدیم
این دارو برای پیشگیری از آمبولی در بیماری روماتیسمی قلب و فیبریلاسیون دهلیزی، پیشگیری از تشکیل لخته پس از نصب دریچههای مصنوعی قلب، پیشگیری و درمان ترومبوز وریدی و آمبولی ریوی و حملات ایسمیک گذرا مصرف میشود.
وارفارین، مانند سایر داروهای خوراکی ضد انعقاد خون، دارای اثر غیر مستقیم ضد انعقادی است و از طریق مهار ساخت فاکتورهای انعقادیII،VII، IXوXدر کبد و در مسیر و وابسته به ویتامین K، اثر خود را اعمال میکند.
خونریزی، حساسیت مفرط، بثورات جلدی، ریزش مو، اسهال، کاهش هماتوکریت، تیره شدن انگشتان، نکروز پوست، یرقان، اختلال در عملکرد کبد، تهوع، استفراغ و التهاب لوزالمعده با مصرف دارو گزارش شده است.
این دارو در موارد زیر باید با احتیاط مصرف شود:
دیابت شدید، زایمان اخیر، عیب شدید کار کلیه، ضربه شدید به ویژه به سیستم اعصاب مرکزی، ضایعات دستگاه تنفسی یا ادراری،واسکولیت شدید، کارسینوم احشاء عیب شدید کار کبد یا سیروز، کمبود ویتامینC و K، بیحسی ناحیهای، سوراخ کردن نخاع، آندوکاردیت تحت حاد باکتریایی و پلی آرتریت.
مصرف همزمان وارفارین با داروهای زیر ممکن است اثر ضد انعقادی این دارو را افزایش دهد:
آلوپورینول، آمیودارون، استروئیدهای آنابولیک، آندروژنها، داروهای خوراکی ضد دیابت ( اثر داروهای فوق نیز ممکن است افزایش یابد.) ، سالیسیلاتها از جمله اسید اتیل سالیسیلیک، برخی از سفالوسپورینها، کلرآمفنیکل، سایمتیدین، کلوفیبرات، دانازول، دکستران، دی پیریدامول، دیسولفیرام، اریترومایسین، جم فیبروزیل، ایندومتاسین، ایبوپروفن، اسید مفنامیک، متیمازول، مترونیدازول، اسیدنالیدیکسیک، اکسی فن بوتازون، فنیتوئین ( ابتدا افزایش و سپس کاهش اثر ضد انعقادی ) ، پروپیل تیواوراسیل، کینیدین، سولفونامیدها و هورمونهای تیروئید. همچنین مصرف همزمان داروهای زیر با وارفارین ممکن است اثر ضد انعقادی این دارو را کاهش دهند :
آنتیاسیدها، اسیدآسکوریک ( در مقادیر زیاد) ، باربیتوراتها، کاربامازپین، کلستیرامین، داروهای خوراکی ضد بار داری ( ممکن است اثر دارو را افزایش یا کاهش دهند) ، استروژنها، گریزوئوفولوین، پیریمیدون، ریفامپین و ویتامین K.