Cardiovascular Drugs
GENERIC NAME(S): Ticlopidine Hydrochloride
اروهای قلبی عروقی
نام شیمیایی: تیکلوپیدین هیدروکلراید - تیکلوپدین هیدروکلراید
تیکلوپیدین جهت کاهش خطر حمله ترومبوآمبولیک گهگیر در بیمارانی که سابقه حمله کامل و ترومبوتیک دارند، مصرف می شود.
تیکلوپیدین یک مهار کننده تجمع پلاکت میباشد که مکانیسم اثر دقیق آن به خوبی مشخص نیست.
بیش از 80 درصد دارو از مجرای گوارش جذب میشود. جذب دارو در صورت مصرف پس از غذا افزایش مییابد. پیوند این دارو به پروتئین پلاسما بسیار زیاد است. متابولیسم این دارو به شدت کبدی است. نیمه عمر بسته به سن بیمار ممکن است 6/12 – 9/7 ساعت باشد. با مصرف مکرر مقادیر 250 میلی گرم دوبار در روز، اثر دارو طی دو روز ظاهر میشود. زمان لازم برای رسیدن به اوج غلظت پلاسمایی پس از مصرف یک دوز 250 میلی گرم حدود 29 ساعت است. حداکثر غلظت پلاسمایی با مصرف یک مقدار 250 میلی گرم حدودmcg/Ml0/6-0/4 میباشد. مصرف مقادیر مکرر 250 میلی گرم دو بار در روز، حدود 11-8روز است. این دارو از راه کلیه، صفرا و مدفوع دفع میشود.
با مصرف این دارو، بثورات جلدی، مشکلات ناشی از خونریزی ( شامل درد یا تورم شدید شکم، درد پشت، خونریزی در چشم، ادرار، مدفوع تیره، کودی پوست، کاهش هوشیاری، سرگیجه، سردرد، درد و تورم مفاصل، خونریزی از بینی ) ، خارش پوست، کاهش نوتروفیلهای خون و پورپورا گزارش شده است.
1- این دارو در صورت وجود عیب شدید کار کلیه باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
2- در طول مصرف این دارو، آزمون شمارش تام سلول خون، پلاکت، تشخیص افتراقی سلولهای خون و مرفولوژی گلبولهای قرمز باید صورت گیرد.
مصرف همزمان این دارو با داروی ضد انعقاد، داروهای ترومبولیتیک ( مانند استرپتوکیناز و اوروکیناز ) خطر بروز خونریزی شدید را افزایش میدهد. مصرف همزمان داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی، آسپرین، سایر مهار کنندههای تجمع پلاکتی با این دارو خطر بروز خونریزی شدید و افزایش اثر مهار کنندگی تجمع پلاکتی را به دنبال خواهد داشت.
مصرف همزمان فنیتوئین با تیکلوپیدین ممکن است سبب افزایش غلظت پلاسمایی فنیتوئین بشود.