Cardiovascular Drugs
Metoprolol
COMMON BRANDS NAME(S):
GENERIC NAME(S): Metoprolol
اروهای قلبی عروقی
متوپرولول
نام‌های تجاری:
نام شیمیایی: متوپرولول
اطلاعات و مصرف دارو
متوپرولول در درمان آنژین صدری مزمن،کنترل زیادی خون(به تنهایی یا همراه با سایر داروهای کاهنده فشار خون) وپیشگیری از انفارکتوس مجدد میوکارد مصرف می‌شود.
حدود 95 درصد دارو از مجرای گوارش جذب می‌شود. پیوند این دارو به پروتئین کم است. متابولیسم دارو کبدی و نیمه‌عمر آن 7-3 ساعت می‌باشد. زمان لازم برای رسیدن به اوج اثر از راه خوراکی 4-6 ساعت و از راه تزریق وریدی 20 دقیقه است. دفع دارو از راه کلیه (10-3 درصد دارو به صورت تغییرنیافته دفع می‌شود)
عوارض جانبی احتمالی
برادی کاردی علامتی (سرگیجه)، اسپاسم برونش(اشکال در تنفس یا خس خس سینه)، نارسایی احتقانی قلب(تورم مچ پا و اندام‌های تحتانی، تنگی نفس)، افسردگی روانی و کاهش گردش خون محیطی(سردی دست‌ها و پاها) با مصرف این دارو گزارش شده است.
هشدارها و تذکرات
1- مصرف این دارو در موارد زیر باید با احتیاط فراوان صورت گیرد: سابقه آلرژی، آسم نایژه‌ای، آمفیزم یا برونشیت غیر آلرژیک، نارسایی احتقانی قلب، دیابت، پرکاری تیروئید، افسردگی روانی یا سابقه ابتلاء به آن.
2- مقدار مصرف این دارو در سالمندان باید بر اساس پاسخ بیمار تعیین شود. زیرا از یک طرف به علت کاهش حساسیت این بیماران به اثر دارو ممکن است افزایش مقدار مصرف لازم باشد و از طرف دیگر به علت کاهش توانایی متابولیسم و دفع دارو، کاهش مقدار مصرف ممکن است ضرورت یابد.
3- در بیماران مبتلا به عیب کار کلیه، مقادیر مصرف متوپرولول باید کاهش یابد.
4- در صورت بروز افسردگی ناشی از این دارو، مصرف آن باید قطع شود.
5- اگر بعد از یک دوره درمان طولانی با این دارو قطع مصرف آن ضرورت پیدا کند، باید به تدریج و حداقل طی سه روز تا دو هفته مصرف دارو قطع شود. در طول این مدت، بیمار باید از فعالیت‌های شدید بدنی پرهیز کند تا خطر بروز انفارکتوس میوکارد یا آریتمی به حداقل برسد. اگر پس از قطع مصرف دارو، علایم قطع مصرف بروز کرد، باید مصرف دارو را به طور موقت مجدداً شروع نمود و به دنبال بهبود بیمار، مصرف دارو را با احتیاط قطع کرد.
6- در طول مصرف این دارو، پیگیری عملکرد قلب، تعیین نبض، اندازه‌گیری فشار خون و ثبت نوار قلبی و اندازه‌گیری ضربان قلب ضروری است.
تداخلات
مقدار مصرف انسولین و داروهای خوراکی پایین‌آورنده قند خون، هنگام مصرف همزمان با این دارو باید تنظیم گردد تا از کاهش بیش از حد قند خون جلوگیری شود. در صورت مصرف همزمان داروهای مسدودکننده گیرنده بتا-آدرنرژیک با داروهای مسدودکننده کانال‌ها کلسیمی یا کلونیدین، اثرات کاهش فشار خون ممکن است تشدید شود. مصرف همزمان داروهای مهارکننده مونوآمین اکسیداز با این دارو (مانند فورازولیدون و پروکاربازین) به علت امکان افزیش شدید فشار خون، توصیه نمی‌شود. در صورت مصرف همزمان این دارو با آمین‌های مقلد سمپاتیک که دارای فعالیت بتا-آدرنرژیک هستند، ممکن است اثرات هر دو دسته دارو کاهش یابند. گزانتین‌ها در صورت مصرف همزمان با این دارو ممکن است موجب مهار اثرات درمانی هر دودسته دارو شوند. همچنین، کلیرانس تئوفیلین افزایش می‌یابد.