داروی لیزینوپریل یک مهار کننده ACE است و در درمان فشار خون همچنین در نارسایی قلبی و به صورت پروفیلاکسی بعد از انفارکتوس میوکارد و در نفروپاتی دیابتی کاربرد دارد. آثار همودینامیک Lisinopril طی یک تا 2 ساعت بعد ازیک دوز منفرد خوراکی حاصل می شود و حداکثر اثر آن بعد از 6 ساعت رخ می دهد اگرچه ممکن است اثر کامل آن تا چندین هفته بعد از تجویز طولانی مدت حاصل نشود. فعالیت همودینامیک آن تا 24 ساعت (بعد از یک دوز روزانه) دوام دارد.لیزینوپریل به طریق خوراکی و به صورت دی هیدرات تجویز می گردد ولی دوزهای تجویزی براساس ماده آنهیدروس (غیر آبی) می باشد. و در بیماران مبتلا به اختلالات کلیوی دوز تجویزی Lisinopril می بایست کاهش یابد.

داروی لیزینوپریل بعد از تجویز خوراکی به آهستگی و به صورت ناقص جذب می شود و به طور متوسط حدود 25% دوز تجویزی جذب می گردد ولی بین افراد مختلف میزان جذب بین 6 تا 60% متفاوت می باشد. این دارو خودش یک دی اسید فعال است و نیازی به متابولیسم در محیط زیستی ندارد. اوج غلظت پلاسمایی آن بعد از 7 ساعت ایجاد می گردد و به طور قابل توجهی به پروتئین های پلاسما متصل نمی شود. به صورت تغییر نکرده از طریق ادرار دفع می شود و در افرادی با عملکرد طبیعی کلیه نیمه عمر اثر آن متعاقب چندین دوز مصرفی حدود 12 ساعت می باشد. Lisinopril توسط همودیالیز برداشت می شود.