دوبوتامین به صورت تزریقی به عنوان یک داروی اینوتروپیک و برای کنترل برادی کاردی در سکته قلبی، جراحی قلب، آسیب های عضله قلب، شوک سپتیک و کاردیوژنیک و همچنین پیشگیری و درمان کاهش حاد فشار خون مصرف می شود.

دبوتامین دارای اثر اینوتروپیک مستقیم است و با تحریک مستقیم گیرنده های بتا- یک قلب،قدرت انقباضی عضله قلب و حجم ضربه ای آن را افزایش می دهد و در نتیجه باعث افزایش برون ده قلب می شود. دوبوتامین فشار زیاد ناشی از پر شدن بطن را کاهش می دهد ( کاهش پیش بار ) و هدایت گره دهلیزی بطنی را تسهیل می نماید. افزایش برون ده قلب ناشی از این دارو، بیش از اثرات دوپامینرژیک آن سبب بهبود جریان خون کلیوی و میزان دفع ادرار می شود.

متابولیسم این دارو کبدی است و به ترکیبات غیر فعال تبدیل می شود. نیمه عمر دارو تقریباً 2 دقیقه است و اثر آن پس از 2-1 دقیقه شروع می شود. اگر سرعت انفوزیون آهسته باشد، زمان شروع اثر ممکن است تا 10 دقیقه افزایش یابد. طول اثر دارو کمتر از 5 دقیقه و دفع آن عمدتاً از طریق کلیه ها و به صورت متابولیت است.