Analgesics Anti- inflammatory Drugs and Antipyretics
Remifentanil Hydrochloride
COMMON BRANDS NAME(S):
GENERIC NAME(S): Remifentanil Hydrochloride
داروهای مسکن ،ضد التهاب وضد تب ها
رمی فنتانیل هیدروکلراید
نام‌های تجاری:
نام شیمیایی: رمی فنتانیل هیدروکلراید - رمیفنتانیل هیدروکلراید
اطلاعات و مصرف دارو
این دارو به عنوان عامل کمکی برای القاء و حفظ و بیهوشی در اعمال جراحی و به عنوان عامل ضد درد در مراقبت‌های بیهوشی بلافاصله بعد از عمل جراحی به کار می‌رود. همچنین از این دارو در بی‌حسی‌های موضعی و ناحیه ای در شرایط تحت کنترل استفاده می شود.
این دارو با اثر آگونیستی روی گیرنده‌های اوپیوئیدی (مو) ، اثرات ضد دردی خود را اعمال می‌کند. همچنین می‌تواند باعث تضعیف عملکرد تنفسی و قلبی و سفتی عضلات اسکلتی شود.
نیمه عمر دارو 10-3 دقیقه است. شروع اثر دارو 1 دقیقه و طول مدت اثر آن 10-5 دقیقه بعد از قطع انفوزیون داخل وریدی می‌باشد.
عوارض جانبی احتمالی
افت فشار خون، سفتی عضلات ، کاهش ضربان قلب، بی‌قراری، تنگی نفس، افزایش فشار خون ، درد بعد زا عمل جراحی، خارش ، تضعیف تنفسی، تهوع ، سردرد، لرز و استفراغ عوارض جانبی این دارو محسوب می‌شوند.
هشدارها و تذکرات
. رمیفنتانیل را نباید از طریق اپی دورال یا زیر عنکبوتیه تزریق نمود. زیرا گلیسین موجود در آن باعث سمیت عصبی می‌شود.
2. این فراورده را نباید به تنهایی برای القاء بیهوشی به کار برد، زیرا علاوه بر عدم تأمین کافی بیهوشی ممکن است همراه با تنگی نفس سفتی عضلات و تغییر در ضربان قلب باشد.
3. در صورت برادی آریتمی قلبی، نارسایی کبدی، چاقی (اضافه وزن بیش از 130% وزن مطلوب) و اختلالات تنفسی این دارو را باید با احتیاط کامل به کار برد.
4. درحین مصرف دارو، میزان ورود اکسیژن به خون، فشار خون، وضعیت تنفسی و علائم حیاتی باید تحت کنترل مداوم پزشک متخصص بیهوشی باشد.
5. تداوم مصرف دارو بعد از عمل جراحی باید به بیمارانی محدود شود که برای آنها تغییر داروی اوپیوئیدی توصیه نمی‌شود. مراقبت کامل و نزدیک از بیمار باید صورت گیرد.
تداخلات
مصرف همزمان رمیفنتانیل با باربیتورات های هوشبر، هوشبر‌های استنشاقی، بنزودیازپین‌ها و پروپوفول ها باعث تشدید افت فشار خون و تضعیف تنفس می‌شود. آتروپین و گلیکوپیرولات برادی‌کاردی ناشی از دارو را کاهش می‌دهد. افدرین اپی‌نفرین ، نوراپی‌نفرین نیز افت فشار خون ناشی از دارو را کم می‌کند. شل‌کننده‌های عضلانی باعث تخفیف سفتی عضلانی ناشی از دارو می‌شود.مصرف همزمان این دارو با آنتاگونیست‌های اپیوئیدی اثرات دارو را آنتاگونیزه می‌کند.