Analgesics Anti- inflammatory Drugs and Antipyretics
GENERIC NAME(S): ACA
داروهای مسکن ،ضد التهاب وضد تب ها
نام شیمیایی: ا سی ا
ترکیب استامینوفن و اسید استیل سالیسیلیک برای تسکین دردهای خفیف تا متوسط ناشی از سردردهای میگرنی و کاهش تب بکار میرود. کافئین موجود در این فرآورده از بروز گیجی و عوارض ثانویه آن در سرماخوردگی جلوگیری میکند.
کافئین محرک خفیف دستگاه عصبی مرکزی است و عروق خونی مغزی را تنگ می کند و این اثر ممکن است به رفع سردرد کمک نماید . اثرات ضد درد و ضد التهاب این دارو نیز مربوط به استامینوفن و اسید استیل سالیسیلیک میباشد.
کافئین به خوبی از مجرای گوارشی جذب میشود . اتصال آن به پروتئینهای پلاسما کم است . متابولیسم آن کبدی بوده و نیمه عمر آن 4-3 ساعت است . استامینوفن و اسید استیل سالیسیلیک نیز به خوبی از دستگاه گوارش جذب میگردند جذب اسید استیل سالیسیلیک با غذا کاهش مییابد . نیمه عمر آن در حدود 20-15 دقیقه است و متابولیسم هر دو دارو کبدی است . استامینوفن به میزان بسیار ناچیز و آسپیرین به میزان بسیار زیاد به پروتئین پلاسما پیوند مییابند . اوج غلظت پلاسمایی آسپیرین 2-1 ساعت و استامینوفن 2-5/. ساعت پس از مصرف میباشد . هر سه ترکیب از طریق کلیه دفع میشوند.
تحریک معده، سوزش سر دل یا سوء هاضمه ، تهوع، استفراغ و درد معده از عوارض اسید استیل سالیسیلیک میباشند.
1. مصرف ترکیب استامینوفن و اسید استیل سالیسیلیک در کودکان مورد بحث است و بسیاری از پزشکان مصرف این فرآورده را در کودکان کمتر از 12 سال توصیه نمیکنند.
2. استفاده بیش از حد این دارو ممکن است خطر نکروز کبدی را افزایش دهد.
3. استامینوفن در موارد زیر باید با احتیاط فراوان مصرف شود: الکسیم فعال، بیماری کبد و هپاتیت ویروسی.
4. آسپیرین در موارد زیرباید با احتیاط فراوان مصرف شود: آسم، آلرژی و پولیپ بینی به علت حساسیت به آسپیرین، قرحه گوارشی و گاستریت.
با مصرف همزمان اسید استیل سالیسیلیک و استامینوفن احتمال بروز نفروپاتی بیشتر میشود. مصرف همزمان گلوکوکورتیکوئیدها میزان غلظت پلاسمایی اسید استیل سالیسیلیک را کاهش میدهد و احتمال ایجاد خیز را با این دارو افزایش میدهد. داروهای سمی برای عصب هشتم شنوایی میتواند اثرات سمی اسید استیل سالیسیلیک را بر روی عصب افزایش دهند. مصرف همزمان استامینوفن با داروهای القاء کننده آنزیمی و همچنین داروهای سمی برای کبد میتواند سمیت کبدی آن را افزایش دهد . مصرف همزمان کافئین با سایر داروهای محرک دستگاه عصبی مرکزی ممکن است منجر به تحریک بیش از حد CNS و بروز عصبانیت ، تحریک پذیری یا کم خوابی گردد. کافئین میتواند دفع ادراری لیتیم را افزایش دهد.بنابراین بر غلظت درمانی آن اثر میگذارد . مصرف همزمان مهار کنندههای مونوآمین اکسیداز میتواند اثرات مقلد سمپاتیک کافئین را افزایش داده و منجر به بروز آریتمی خطرناک قلبی و یا افزایش شدید فشار خون گردد.