Anxiolytic Sedatives Hypnotics and Antipsychotics
GENERIC NAME(S): Oxazepam
واب آورهای آرامبخش ،وضد جنون ها
نام شیمیایی: اکسازپام - اگزازپام
این دارو در کوتاه مدت برای درمان اضطراب، به عنوان داروی کمکی در اضطراب همراه با افسردگی روانی، درمان علائم قطع مصرف الکل مصرف میشود.
از طریق خوراکی جذب میشود. اتصال آن به پروتئینهای پلاسما بالا است . متابولیسم آن کبدی و دفع آن از طریق کلیه میباشد. نیمه عمر پلاسمایی آن 15-5 ساعت است. زمان شروع اثر دارو پس از مصرف یک مقدار واحد و به سرعت جذب آن و پس از مصرف مقادیر متعدد به سرعت و میزان تجمع دارو و به نوبه خود به نیمه عمر دفع و کلیرانس آن بستگی دارد.
خواب آلودگی روز بعد از مصرف، گیجی و عدم تعادل (بخصوص در افراد مسن)، فراموشی ، وابستگی ، تحریک پذیری غیر عادی و در برخی موارد سر درد، سرگیجه، افت فشار خون، افزایش ترشحات بزاق، کرامپ و درد ناحیه شکم، بثورات جلدی، اختلال خونی و یرقان ازعوارض جانبی دارو است .
1- در بیماریهای تنفسی ،ضعف عضلانی ،بیماران با سابقه مصرف نابجای دارو یا افراد با اختلال شخصیتی ،مسمومیت شدید با الکل همراه با علائم حیاتی ضعیف شده ،اغماء،شوک ،گلوکوم حاد با زاویه بسته یا استعداد ابتلاء به آن باید احتیاط فراوان مصرف شود .
2- در افراد مسن ، نارسایی کبدی و کلیوی ، نوجوانان و افراد به شدت بیمار مقدار مصرف دارو باید کاهش داده شود .
3- برای جلوگیری از بروز عوارض قطع مصرف .مقدار مصرف دارو باید به تدریج کاهش داده شود .
4- مصرف طولانی مدت یا مقادیر زیاد بنزودیازپین ها خطر بروز وابستگی های روانی و جسمی را افزایش می دهد .
مصرف همزمان آن با داروهای مضعف CNS، ضد دردهای مخدر، بیهوشکنندههای عمومی، مهار کنندههای مونوآمیناکسیداز، ضد افسردگیهای سه حلقهای و داروهای پائینآوردنده فشار خون که باعث تضعیف CNS میشوند( مانند کلونیدین و متیل دوپا) و رزرپین ممکن است اثر مضعف CNS این داروها را تشدید نماید. مصرف همزمان بنزودیازپینها با ایتراکونازول ممکن است سبب مهار متابولیسم این داروها و درنتیجه افزایش غلظت پلاسمایی آنها شود.