مت فورمین در درمان دیابت غیر وابسته به انسولین بکار می رود. این دارو بویژه برای درمان بیماران دیابتی غیر وابسته به انسولین که به رژیم غذایی پاسخ نداده اند و همچنین در بیمارانی که اضافه وزن دارند، به کار می رود.

مت فورین از طریق کاهش گلوکونئوژنز و افزایش مصرف محیطی گلوکز اثر می کند. از آنجا که تنها در حضور انسولین آندوژن مؤثر می باشد تنها در افرادی مؤثر است که بخشی از سلول های پانکراس آنها سالم باشد. تصور می شود که مت فورین تعداد و یا قدرت اتصال انسولین به گیرنده های غشاء سلول، بویژه گیرنده های محیطی را افزایش می دهد.

فراهمی زیستی دارو 60-50 درصد است ولی غذا ، سرعت و میزان جذب دارو را کاهش می دهد. نیمه عمر دارو2/6 ساعت است و بطور عمده به صورت تغییر نیافته از کلیه ها دفع می شود.