Antidepressants
Trimipramine
COMMON BRANDS NAME(S):
GENERIC NAME(S): Trimipramine
اروهای ضد افسردگی
تریمیپرامین
نام‌های تجاری:
نام شیمیایی: تریمیپرامین - تری میپرامین
اطلاعات و مصرف دارو
این دارو درمان بیماری افسردگی مصرف میشود.
این دارو از طریق مهار برداشت مجدد نوراپی‌نفرین و سروتونین توسط غشاء پایانه سلول عصبی پیش‌سیناپسی ، غلظت آنها را در سیستم اعصاب مرکزی افزایش می‌دهد.
این دارو پس از تجویز خوراکی و بطور کامل از مجرای گوارش جذب میشود. دارای متابولیسم گذر اول کبدی است. نیمه عمر این دارو 11-9 ساعت می باشد. 90% دارو به پروتئین‌های پلاسما پیوند می‌یابد. زمان شروع اثر دارو 3-2 هفته پس از مصرف بوده و دفع آن از طریق کلیه‌صورت می‌گیرد.
عوارض جانبی احتمالی
اثرات آنتیکولینرژیک (تاری دید، اغتشاش شعور، هذیان و توهم، یبوست، اشکال در دفع ادرار) تپش آهسته سریع یا نامنظم قلب، لرزش بویژه در دست‌ها ، بازو و زبان، کاهش فشار خون، عصبانیت و بی‌قراری ، سندرم پارکینسون، نقص عملکرد جنسی، سرگیجه، خشکی دهان، سردرد، افزایش اشتها، تهوع، کاهش فشارخون وضعیتی، خستگی یا ضعف، طعم ناخوشاینددر دهان و افزایش وزن با مصرف این دارو گزارش شده است.
هشدارها و تذکرات
این دارو در موارد زیر باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
الکسیم حاد، آسم ،اختلالات دوقطبی، اختلالات خونی و گوارشی، گلوکوم با زاویه باریک، افزایش فشار داخل کره چشم، پرکاری تیروئید،هیپروتروفی پروستات، عیب کار کلیه، اسیکیزوفرنی،حملات تشنجی، حساسیت به داروهای ضد افسردگی سه‌حلقه‌ای و احتباس ادرار.
تداخلات
مصرف همزمان فراورده‌های حاوی الکل و سایر داروهای مضعف CNS، ممکن است سبب بروز ضعف شدید CNS ، ضعف تنفسی و کاهش فشارخون، شود.مصرف همزمان این دارو با داروهای ضد تیروئید ممکن است خطر بروز آگرانولوسیتوز را افزایش دهد. در صورت مصرف همزمان فنوتیازین‌ها با این دارو، اثرات آنتیکولینرژیک یا تسکین‌بخش این دارو یا تریمیپرامین ممکن است طولانی یا تشدید شود. سایمتیدین ممکن است متابولیسم این دارو را مهار نموده و غلظت پلاسمایی آن را افزایش دهد. اثرات کاهنده فشار خون کلونیدین در صورت مصرف همزمان با این دارو ممکن است کاهش یابد.مصرف همزمان داروهای مهار کننده MAO از جمله فورازولیدون وپروکاربازین با این دارو، منجر به بروز تشنجات شدید، بحران زیادی فشار خون و مرگ شده است. مصرف همزمان این دارو با داروها مقلد سمپاتیک ممکن است سبب تشدید عوارض قلبی – عروقی و احتمالا بروز آریتمی ، تاکی‌کاردی یا افزایش فشار خون شود.